Τεχνικές σύνθεσης της μουσικής του 20ού αιώνα ΙΙ

Ειδικού Υποβάθρου / Κορμού

Με την ολοκλήρωση του εξαμήνου, ο φοιτητής θα πρέπει να είναι σε θέση: Να κατανοεί τα θεωρητικά μοντέλα σύνθεσης που αναπτύχθηκαν κατά το δεύτερο ήμισυ του 20ου αιώνα, καθώς και την ιστορική αναγκαιότητα που οδήγησε στην υιοθέτησή τους Να κατανοεί τα συνθετικά προβλήματα που προκύπτουν και τις λύσεις που εφαρμόστηκαν από διάφορους συνθέτες. Να μπορεί να εκφέρει σκέψεις, κρίσεις και προβληματισμούς σχετικά με το αντικείμενο χρησιμοποιώντας τη σωστή ορολογία. Να διακρίνει ακουστικά έργα διαφόρων συνθετικών σχολών και αισθητικών κατευθύνσεων.

Το μάθημα αποτελεί συνέχεια του μαθήματος "Θεωρία και Ιστορία της Μουσικής Υφής: Τεχνικές Σύνθεσης της Μουσικής του 20ου Αιώνα Ι" και εξετάζει, κυρίως από τεχνικής άποψης, την πανσπερμία των συνθετικών πρακτικών που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του δεύτερου ήμισυ του 20ου αιώνα. Ενδεικτικά, οι τεχνικές που εξετάζονται περιλαμβάνουν: ολοκληρωτικός σειραϊσμός, αλεατορικότητα και απροσδιοριστία, στοχαστική και αλγοριθμική μουσική, μικροπολυφωνία, ηχητικές μάζες, μουσική της υφής, μινιμαλισμός, νέα πολυπλοκότητα, φασματική μουσική, κλπ. Οι στόχοι του μαθήματος επιτυγχάνονται μέσω της ισόρροπης έμφασης σε τρεις παράγοντες: α) βιωματική προσέγγιση (καθοδηγούμενη κριτική ακρόαση και οπτικοακουστικές παρουσιάσεις, β) αναλυτική προσέγγιση (μελέτη θεωρητικών κειμένων, αναλύσεις αντιπροσωπευτικών έργων των  Messiaen, Boulez, Cage, Feldman, Xenakis, Penderecki, Reich, Riley, Glass, Scelsi, κλπ., και γ) εφαρμογή (ασκήσεις σύνθεσης πάνω σε τεχνικές που έχουν συζητηθεί στα πλαίσια του μαθήματος). Το μάθημα προσφέρεται παράλληλα ως ΥΕ ή ΕΕ.

12-01-2018