Αρχαία Ελληνική Ιστοριογραφία

Πληροφορίες Μαθήματος
ΤίτλοςΑρχαία Ελληνική Ιστοριογραφία / Greek Historiography
ΚωδικόςΙΑΕ 702
ΣχολήΦιλοσοφική
ΤμήμαΙστορίας και Αρχαιολογίας
Κύκλος / Επίπεδο2ος / Μεταπτυχιακό
Περίοδος ΔιδασκαλίαςΧειμερινή/Εαρινή
ΚοινόΌχι
ΚατάστασηΕνεργό
Course ID600015971

Πρόγραμμα Σπουδών: ΠΜΣ στην Ιστορική Έρευνα 2024-2025

Εγγεγραμμένοι φοιτητές: 0
ΚατεύθυνσηΤύπος ΠαρακολούθησηςΕξάμηνοΈτοςECTS
Αρχαίας Ελληνικής και Ρωμαϊκής ΙστορίαςΕπιλογήςΧειμερινό/Εαρινό-15

Πληροφορίες Τάξης
ΤίτλοςΑρχαία Ελληνική Ιστοριογραφία
Ακαδημαϊκό Έτος2018 – 2019
Περίοδος ΤάξηςΧειμερινή
Διδάσκοντες μέλη ΔΕΠ
Class ID
600127539
Τύπος Μαθήματος 2011-2015
Ειδικού Υποβάθρου / Κορμού
Τρόπος Παράδοσης
  • Πρόσωπο με πρόσωπο
Ηλεκτρονική Διάθεση Μαθήματος
Γλώσσα Διδασκαλίας
  • Ελληνικά (Διδασκαλία, Εξέταση)
Μαθησιακά Αποτελέσματα
Οι φοιτητές αναμένεται ότι στο πλαίσιο του μαθήματος θα • έλθουν σε επαφή με τους Έλληνες ιστοριογράφους της Κλασικής και Ελληνιστικής εποχής • γνωρίσουν τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου κάθε ιστοριογράφου. • κατανοήσουν τη διαδικασία που οδήγησε στην ανάγκη καταγραφής των γεγονότων. • ευαισθητοποιηθούν σε μεθοδολογικά και πρακτικά ζητήματα που μπορεί να προκύψουν από την εμπλοκή του ερευνητή στο πεδίο που μελετά • εξασκηθούν στην προφορική και γραπτή παρουσίαση των ιδεών/επιχειρημάτων τους
Γενικές Ικανότητες
  • Αυτόνομη εργασία
  • Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
  • Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
Περιεχόμενο Μαθήματος
Από τον 6ο αι. π.Χ. και εξής , άρχισε να διαμορφώνεται μία «επιστημονική» ιστοριογραφία με εκπροσώπους όπως ο Εκαταίος, ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης, βασισμένη στην ανάγκη αναζήτησης της αλήθειας μέσω της κριτικής ανάλυσης και της προσωπικής επίγνωσης του συγγραφέα. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί το γεγονός ότι, και στο νέο αυτό πλαίσιο, παρά τη βελτίωση της παρεχόμενης από την πλευρά των διανοουμένων στο ευρύ κοινό γνώσης, δεν εξέλιπε πλήρως η προσκόλληση στο μυθολογικό παρελθόν και τις παραδόσεις, ενώ σε μερικές περιπτώσεις ανιχνεύεται και η εφεύρεση νέων μύθων. Στη συνέχεια, ο Ξενοφών ενδιαφέρθηκε κυρίως για τα γεγονότα των ετών 411-362 στον καθαυτό ελλαδικό χώρο και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο, ενώ αργότερα τη σκυτάλη πήραν ο Διόδωρος Σικελιώτης και ο Πολύβιος. Εβδομαδιαίο πρόγραμμα μαθημάτων 1η Εβδομάδα: Γενική εισαγωγή. Μύθος και προφορική παράδοση. 2η εβδομάδα: Εκαταίος. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 3η εβδομάδα: Ηρόδοτος. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 4η εβδομάδα: Ηρόδοτος. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 5η εβδομάδα: Θουκυδίδης. Ιστορία και λόγος. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 6η εβδομάδα: Θουκυδίδης. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 7η εβδομάδα: Ξενοφών. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 8η εβδομάδα: Έφορος, Θεόπομπος. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 9η εβδομάδα: Διόδωρος Σικελιώτης. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 10η εβδομάδα: Πολύβιος. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 11η εβδομάδα: Πολύβιος. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 12η εβδομάδα: Ελάσσονες ιστοριογράφοι και αποσπάσματα. Συζήτηση επιλεγμένων πηγών. 13η εβδομάδα: Γενική επισκόπηση.
Λέξεις Κλειδιά
Μύθος, Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Ξενοφών, Διόδωρος, Πολύβιος, Ιστοριογραφία
Τύποι Εκπαιδευτικού Υλικού
  • Επιλεγμένη βιβλιογραφία
Χρήση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών
Χρήση Τ.Π.Ε.
  • Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία
  • Χρήση Τ.Π.Ε. στην Επικοινωνία με τους φοιτητές
Οργάνωση Μαθήματος
ΔραστηριότητεςΦόρτος ΕργασίαςECTSΑτομικάΟμαδικάErasmus
Διαλέξεις39
Σεμινάρια134
Μελέτη και ανάλυση βιβλίων και άρθρων152
Συγγραφή εργασίας / εργασιών125
Σύνολο450
Αξιολόγηση Φοιτητών
Περιγραφή
Οι φαιτητές καλούνται να μελετούν ανά εβδομάδα συγκεκριμένη βιβλιογραφία και πηγές και να παρουσιάζουν σύντομα προφορικώς ή γραπτώς την κριτική τους αποτίμηση. Η αξιολόγηση θα βασίζεται στις εβδομαδιαίες παρουσιάσεις τους, τη δυνατότητα να επιχειρηματολογούν και να απαντούν σύνθετες ερωτήσεις επί της βιβλιογραφίας και των πηγών και στην τελική εργασία τους για το μάθημα.
Μέθοδοι Αξιολόγησης Φοιτητών
  • Γραπτή Εξέταση με Ερωτήσεις Πολλαπλής Επιλογής (Διαμορφωτική, Συμπερασματική)
  • Προφορική Εξέταση (Διαμορφωτική)
Βιβλιογραφία
Επιπρόσθετη βιβλιογραφία για μελέτη
H.C. Baldry, The Unity of Mankind in Greek Thought. Cambridge 1965. R. Bichler-R. Rollinger, Herodot, Darmdtadt 2000. L. Bertelli, ‘Hecataeus: From Genaelogy to Historiography’, στο N. Luraghi (εκδ.), The Historian's Craft in the Age of Herodotus, Oxford 2001, 67-94. J.B. Bury, Ancient Greek Historians, Dover Publications, London 1909 (ελλ. μτφ. 19842). E.R. Dodds, The Greeks and the Irrational, Berkeley 1951 [ελλ. μτφ. Οι Έλληνες και το παράλογο, Αθήνα 1977]. K. Dowden, The Uses of Greek Mythology, London-NewYork 1992. D. Fehling, Herodotus and his Sources: Citation, Invention and Narrative Art, tr. J. Howie, Liverpool 1989. M. Finley, The Use and Abuse of History, London 1971. R. L. Fowler, ‘Herodotos and his contemporaries’, JHS 116 (1996), 62-87. R. L. Fowler, ‘Early Historie and Literacy’, στο N. Luraghi (εκδ.), The Historian's Craft in the Age of Herodotus, Oxford, 2001, 95-115. R. L. Fox, ‘Theopompos of Chios and the Greek World’, 411-322 BC’, J. Boardman-C.E. Vaphopoulou-Richardson (εκδ.), Chios. A Conference at the Homereion in Chios, Oxford 1984, 105-120. K. von Fritz, ‘Herodotus and the growth of Greek Historiography’, TAPhA 67 (1936), 315-340. H.-J. Gehrke, ‘Myth, history and collective identity: uses of the past in Ancient Greece and beyond’, στο N. Luraghi (εκδ.), The Historian's Craft in the Age of Herodotus, Oxford 2001, 286-313. R. L. Fox, ‘Theopompos of Chios and the Greek World’, 411-322 BC’, J. Boardman-C.E. Vaphopoulou-Richardson (εκδ.), Chios. A Conference at the Homereion in Chios, Oxford 1984, 105-120. K. von Fritz, ‘Herodotus and the growth of Greek Historiography’, TAPhA 67 (1936), 315-340. H.-J. Gehrke, ‘Myth, history and collective identity: uses of the past in Ancient Greece and beyond’, στο N. Luraghi (εκδ.), The Historian's Craft in the Age of Herodotus, Oxford 2001, 286-313. Gomme 1956 A.W. Gomme, A Historical Commentary on Thucydides, vol. II, Books II-III, Oxford, 1956. Gomme 1966 A.W. Gomme, A Historical Commentary on Thucydides, vol. III, Books IV-V24, Oxford, 1966. Gomme-Andrewes-Dover 1970 A.W. Gomme-A. Andrewes-K.J. Dover, A Historical Commentary on Thucydides, vol. IV, Books V25-VII, Oxford, 1970. J. Gould, Herodotus, London 1989. F. Hartog, The Mirror of Herodotus. The Representation of the Other in the Writing of History (tr. J. Lloyd), Berkeley-Los Angeles, 1988. W. A. Heidel, ‘Hecataeus and Xenophanes’, AJPh 64 (1943), 257-277. S. Hornblower, A Commentary on Thucydides, vol. I, Oxford, 1991. S. Hornblower (εκδ.), Greek Historiography, Oxford 1994. S. Hornblower, A Commentary on Thucydides, vol. II, Oxford, 1996. W.W. How-J. Wells, A Commentary on Herodotus, vols. I-II, Oxford 1912. F. Jacoby, Die Fragmente der Griechischen Historiker, 2. Teil, BD: Kommentar zu Nr. 106-153, Berlin 1927. Jacoby 1949 F. Jacoby, Atthis: The Local Chronicles of Ancient Athens, Oxford 1949. F. Jacoby, Die Fragmente der Griechischen Historiker, 3. Teil, b (Supplement), v. I, Text, Leiden 1954. F. Jacoby, Griechische Historiker, Stuttgart 1956. F. Jacoby, Die Fragmente der Griechischen Historiker, 1. Teil, a: Kommentar, Nachträge, Leiden 1957. O. Lendle, Kommentar zu Xenophons Anabasis, Bücher 1-7, Darmstadt 1995. A. Lesky, Geschichte der griechischen Literatur, München 1971 (ελλ. μτφ. Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, Θεσσαλονίκη 19853) N. Luraghi (εκδ.), The Historian's Craft in the Age of Herodotus, Oxford, 2001 J. Marincola, Greek Historians: Greece and Rome. New Surveys in the Classics No 31. Oxford: Oxford University Press, 2001. K. Meister, Die griechische Geschichtsschreibung. Von den Anfängen bis zum Ende des Hellenismus. Stuttgart-Berlin-Köln: W. Kohlhammer Verlag, 1990. Meyer E., Theopomps Hellenika, Hildesheim 1909 (ανατ. 1966). A. Momigliano, Studies in Historiography, London 1966. A. Momigliano, ‘The Historians of the Classical World and Their Audiences: some Suggestions’, ASNP 8, 1 (1978) 59-75. L. Pearson, The Early Ionian Historians, Oxford 1939. L. Pearson, Local Historians of Attica, Philadelphia 1942. Perlman 1984 P.J. Perlman, The Thearodokia in the Peloponnese (διδ. Διατρ.), California 1984. Plezia 1960 M. Plezia, ‘Hekataios über die Völker am Nordrand des skythischen Schwartzmeer-gebietes’, Eos 50 (1959-1960), 27-42. Powell 1935 J.E. Powell, ‘Notes on Herodotus’, CQ 29 (1935), 72-82, 150-163. Pritchett 1993 W. K. Pritchett, The Liar school of Herodotus, Amsterdam 1993. J. Redfield, ‘Herodotus the Tourist’, CP 80 (1985), 97-118 [αναδημοσιευμένο στο T. Harrison (εκδ.), Greeks and Barbarians, Edinburgh, 2002, 24-49. Jan P. Stronk, The Ten Thousand in Thrace, Gieben, Amsterdam 1995. R. Thomas, Herodotus in Context. Ethnography, Science and the Art of Persuasion. Cambridge: Cambridge University Press, 2000. J.-P. Vernant, Myth et pensée en Grèce ancienne, Paris 1965 [ελλ. μτφ. Μύθος και σκέψη στην αρχαία Ελλάδα, Αθήνα 1989] F.W. Walbank, A Historical Commentary on Polybius, Οξφόρδη I 1957, II 1967, III 1979. S. West, ‘Herodotus’portrait of Hecataeus’, JHS 111 (1991), 144-160. W. Will, ‘Die griechische Geschicht-schreibung des 4. Jahrhunderts: eine Zusammenfassung’, στο J.M. Alonso-Nunez (εκδ.), Geschichtsbild und Geschichtsdenken im Altertum, Darmstadt 1991, 113-135.
Τελευταία Επικαιροποίηση
26-09-2018