Ηλεκτρονική Διάθεση Μαθήματος
Περιεχόμενο Μαθήματος
Δύο «πολιτικές» ημερομηνίες σημαδεύουν καθοριστικά το μεταπολεμικό ευρωπαϊκό θέατρο: ο Μάης του ’68 και η Πτώση του Τείχους το 1989. Οι επιπτώσεις τους στη θεατρική πράξη καλύπτουν όλο το εύρος των ζητημάτων του: τη θεματολογία του, τη δραματουργία, την έξοδο από τα παραδοσιακά κτίρια, τον ρόλο των σκηνοθετών, των ηθοποιών, των σκηνογράφων των μουσικών. Με τον Μάη του ΄68 ανθίζουν οι ομάδες, η ρηξικέλευθη ανάγνωση των κλασικών, η άμεση αναμέτρηση με την κοινωνική πραγματικότητα. Με την Πτώση του Τείχους διευρύνεται η ίδια η ιδέα του θεάτρου και οσμώνεται πλέον με τον χορό, τα εικαστικά, τις περφόρμανς, την αρχιτεκτονική και τα θεάματα σε ειδικούς χώρους, αλλά επιζητά να μεταβάλει και τον ίδιο τον ρόλο του θεατή, προσφέροντας μια νέου είδους θεατρική απόλαυση και συμμετοχή πέρα από τα δεσμά του νοήματος. Ο γερμανός θεατρολόγος Χανς-Τις Λέμαν κατέταξε εύστοχα όλες αυτές τις αναζητήσεις κάτω από τον γενικό τίτλο «μεταδραματικό θέατρο».