ΕΙΔΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ: Εμβάθυνση στην τραγική δραματουργία

Γραπτές εξετάσεις.

D. Wiles, Το αρχαίο ελληνικό δράμα ως παράσταση, μτφ. Ελ. Οικονόμου, θεώρηση μτφ. Κ. Σκλαβενίτη, ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2009 C. Meier, Η πολιτική τέχνη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, μτφ. Φλ. Μανακίδου, επιμ. Μ. Ιατρού, Ινστιτούτο του Βιβλίου - Καρδαμίτσας, Αθήνα, 1997 B. Zimmerman, Η αρχαία ελληνική κωμωδία, μτφ. Ηλ. Τσιριγκάκης, επιμ. Δ. Ιακώβ, Παπαδήμας, Αθηνα, 2007

Σημ. Για κάθε ένα από τα παραπάνω έργα διανέμεται στην τάξη ειδικό φυλλάδιο, με τις ειδικές θεματικές του έργου και τη σχετική βιβλιογραφία (μπορείτε να βρείτε τα φυλλάδια σε ηλεκτρονική μορφή στο e-learning). Εδώ εμφανίζεται η γενική βιβλιογραφία για τον Σοφοκλή και τον Ευριπίδη. Baldry H. C., 1981, Tο τραγικό θέατρο στην αρχαία Eλλάδα, μτφ. Γ. Xριστοδούλου, Λ. Xατζηκώστα, Aθήνα: Kαρδαμίτσας Easterling P. E. και B. M. W. Knox (επιμ.), 1990, Iστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, μτφ. N. Kονομή, Xρ. Γρίμπα, M. Kονομή, Aθήνα: Παπαδήμας Ιδ. τα κεφάλαια: P. E. Easterling, «Σοφοκλής», 394-419 και «Ευριπίδης», 420-450. Easterling P. E. (επιμ.), 2007, Οδηγός για την αρχαία ελληνική τραγωδία από το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, μτφ. Λ. Ρόζη και Κ. Βαλάκας, Ηράκλειο: ΠΕΚ. Goldhill Simon, 1990, “The Great Dionysia and Civic Ideology”, στο: F. Zeitlin και J. Winkler (επιμ.), Nothing to Do with Dionysus?, Πρίνστον: Princeton University Press, 97-129 Το διαβάσαμε στο Θέατρο Ι. Αυτή τη φορά θέλω να προσέξετε τον σχολιασμό του Φιλοκτήτη. Gregory J., 2005, A Companion to Greek Tragedy, Λονδίνο: Blackwell. Ιδ. τα κεφάλαια R. Scodel, “Sophoclean Tragedy”, 233-250· J. Gregory, “Euripidean Tragedy”, 251-270 και S. Halliwell, “Learning from Suffering: Ancient Responses to Tragedy”, 394-412. Knox B., 1964, The Heroic Temper: Studies in Sophoclean Tragedy, Μπέρκλευ, Λός Άντζελες και Λονδίνο: University of California Press. ΠΟΛΥ ΒΑΣΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΟΦΟΚΛΗ: άσκησε τεράστια επίδραση και εξακολουθεί να είναι ενδιαφέρον παρά τα χρόνια του. Εγκαινίασε έναν άλλον τρόπο να ορίζουμε και να ερμηνεύουμε το “ηρωικό”, μακριά από τα ιδεαλιστικά/εξιδανικευμένα στερεότυπά του: ως ένα ήθος ακραίο, “άγριο”, παραβατικό. Μεταγενέστερες μελέτες βάθυναν ακόμη περισσότερο αυτήν την οπτική. Λέσκυ Άλμπιν, 1987, Η τραγική ποίηση των αρχαίων Ελλήνων, μτφ. Ν. Χουρμουζιάδης, τ. 1 & 2, Αθήνα: ΜΙΕΤ. Πολλές σελίδες αυτού του βιβλίου αφορούν μόνον κλασικούς φιλολόγους. Ωστόσο, είναι ένα βασικό βιβλίο για το αρχαίο δράμα, που περιλαμβάνει όλους τους ποιητές και, κατά σημεία, μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο και σε θεατρολόγους. Στη συζήτηση των διαφόρων ερμηνευτικών απόψεων για τα έργα, η βιβλιογραφική ενημέρωση σταματά περ. στη δεκαετία του 80. Ωστόσο, μέχρι τότε, η επισκόπηση του Λέσκυ είναι καίρια. MακΝτόναλντ Μ., 2005, Η ζώσα τέχνη της ελληνικής τραγωδίας, µτφ. Ελ. Τσερεζολε, Αθήνα: Αιθήρ. Ιδ. τα κεφάλαια “Σοφοκλής” & “Ευριπίδης”. Μέιερ Κριστιαν, 1997, Η πολιτική τέχνη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, μτφ. Φ. Μανακίδου, Αθήνα: Καρδαμίτσας. Δείτε ιδ. το κεφάλαιο για την Αντιγόνη. Michelini A. N., 1987, Euripides and the Tragic Tradition, Μάντισον Γουισκόνσιν: Wisconsin UP. Segal C., 1999 [11981], Tragedy and Civilization: An Interpretation of Sophocles, Oκλαχόμα: Oklahoma UP. ________, 1995, Sophocles’ Tragic World: Divinity, Nature, Society, Καίμπριτζ Μασσ.: Harvard University Press. Silk M.S. (επιμ.), 1996, Tragedy and the Tragic, Οξφόρδη: OUP Συλλογικός τόμος με πολλά και ενδιαφέροντα άρθρα για το τραγικό θέατρο, από μερικούς από τους καλύτερους μελετητές της αγγλοσαξονικού κυρίως χώρου. Sommerstein A., 2008, Αρχαίο ελληνικό δράμα και δραματουργοί, μτφ. Α. Χρήστου & Ι. Παπαδοπούλου, Αθήνα: Μεταίχμιο Ιδ. σσ. 89 – 127. Taplin Oliver, 1988, H αρχαία ελληνική τραγωδία σε σκηνική παρουσίαση, μτφ. B. Δ. Aσημομύτης, Aθήνα: Παπαδήμας Walton J. M., 2007, Το αρχαίο ελληνικό θέατρο επί σκηνής, μτφ. Κ. Αρβανίτη & Β. Μαντέλη, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα Προσοχή στη χρήση αυτού του βιβλίου: α) υπάρχουν λάθη και β) η συζήτηση των ερμηνειών σε κάθε έργο είναι πολύ περιορισμένη. Συχνά, μια ερμηνεία εμφανίζεται ως αυτονόητη και αποκλειστική, παρόλο που στο πλαίσιο των αρχαιογνωστικών σπουδών έχουν υποστηριχθεί με ισχυρά επιχειρήματα πολύ διαφορετικές ερμηνευτικές προτάσεις (χαρακτηριστικό παράδειγμα η συζήτηση για τη σοφόκλεια Ηλέκτρα). ΜΗΝ ΕΠΑΝΑΠΑΥΘΕΙΤΕ λοιπόν. Winkler J. & F. Zeitlin (επιμ.), 1992, Nothing to Do With Dionysos? Athenian Drama in its Social Context, Πρινστον: Princeton University Press. Μαζί με το Silk, Tragedy & the Tragic (βλ. πιο πάνω), αποτελούν δύο βασικά βιβλία αναφοράς. Winnington-Ingram R. P., 1999, Σοφοκλής: Ερμηνευτική προσέγγιση, μτφ. Ν. Πετρόπουλος & Χ. Φαράκλας, Αθήνα: Καρδαμίτσας.