ΓΕΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ

Γενικού Υποβάθρου

Οι φοιτητές: -Ασκούνται στο να σκέφτονται με τρόπο ορθολογικό πάνω στα κοινωνικά προβλήματα, μέσω της απόκτησης γνώσεων και της κριτικής συζήτησης για τις διάφορες θεωρίες περί κοινωνικής οργάνωσης και κοινωνικής εξέλιξης -Αναπτύσσουν το «γνώθι σεαυτόν» τοποθετώντας τον εαυτό τους, την εκπαίδευσή τους, το επάγγελμα που πρόκειται να ασκήσουν, καθώς επίσης και τους λοιπούς κοινωνικούς ρόλους στους οποίους θα κληθούν στο μέλλον να ανταποκριθούν εντός του σύγχρονου κοινωνικού τους περιβάλλοντος. -Αποκτούν σαφείς, αντικειμενικές, ακριβείς και επιστημονικά θεμελιωμένες γνώσεις για την κοινωνία, τους θεσμούς και την οργάνωσή της, και ασκούνται στη διεξαγωγή ορθολογικού διαλόγου επί των θεμάτων τούτων. -Καθίστανται συνειδητοί πολίτες με κριτική, σφαιρική, διεπιστημονική και ταυτόχρονα αναλυτική θεώρηση των κοινωνικών θεμάτων και προβλημάτων, όπως η γέννηση της σύγχρονης βιομηχανικής και μεταβιομηχανικής κοινωνίας, η κοινωνία της πληροφορίας, οι κοινωνικές ανισότητες, η φτώχεια, η μετανάστευση, η πολυπολιτισμικότητα, η ξενοφοβία, η κοινωνική εξέλιξη, η εργασία και η ανεργία, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι σχέσεις έθνους και κράτους, η γραφειοκρατία, η αντιστροφή μέσων και στόχων κατά τη λειτουργία κάθε είδους οργανισμών τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα, η παγκοσμιοποίηση κ.λπ.. -Μέσα από συγκεκριμένα εμπειρικά παραδείγματα αντιλαμβάνονται το νόημα πολύπλοκων εννοιών όπως η παραβατικότητα και η περιθωριακότητα, η λειτουργία και η δυσλειτουργία, τα λειτουργικά ισοδύναμα, οι δήλες και άδηλες λειτουργίες των θεσμών, οι κοινωνικές συγκρούσεις και η κοινωνική κινητικότητα κ.α.. -Μαθαίνουν τις μεθόδους έρευνας των κοινωνικών επιστημών και τους τρόπους χρησιμοποίησής τους. -Αναπτύσσουν μια κοινωνικά επωφελή ηθική κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους.

Το μάθημα προσεγγίζει την Κοινωνιολογία ως μια πολυδιάστατη κοινωνική επιστήμη, μέσα από αναφορές στον ιδρυτή της Auguste Comte και στους κύριους εκπροσώπους της, που ταυτίζονται με συγκεκριμένες Σχολές σκέψης: τον Emile Durkheim και τον Λειτουργισμό, τον Karl Marx και τη Σχολή των Συγκρούσεων, τον Max Weber και την Κατανοούσα Κοινωνιολογία. Αναφορά γίνεται και σε πιο σύγχρονες σχολές σκέψεις όπως ο δομισμός και η συστημική προσέγγιση (T. Parsons, N. Luhmann), o κριτικός λειτουργισμός (Robert K. Merton), οι θεωρίες της Σχολής της Φραγκφούρτης και ο P. Bourdieu. Γίνεται επίσης αναφορά στα γνωστικά πεδία ειδικών κοινωνιολογιών όπως η κοινωνιολογία της παιδείας, της οικογένειας, των πόλεων, των ΜΜΕ κτλ. Εξετάζονται βασικές έννοιες, όπως η κοινωνικοποίηση, ο κοινωνικός έλεγχος και τα στοιχεία της κοινωνικής δομής (κοινωνική θέση, κοινωνικός ρόλος, κοινωνικές ομάδες, διαστρωμάτωση, δίκτυα, θεσμοί, τυπολογία κοινωνιών). Γίνεται επίσης εκτεταμένη αναφορά στην κοινωνική αλλαγή και στη δυνατότητα εξέλιξης και προόδου των κοινωνικών συνόλων μέσα από την εμπειρική γνώση. Εισάγεται προβληματισμός για θέματα μεθοδολογίας, π.χ. για τη διάκριση μεταξύ ποιοτικής και ποσοτικής έρευνας, ή μεταξύ στατικής και δυναμικής Κοινωνιολογίας. Σε χωριστή ενότητα του μαθήματος εστιάζουμε σε συγκεκριμένα κοινωνικά προβλήματα, όπως είναι οι κοινωνικές ανισότητες, η δομική φτώχεια και η παραβατική συμπεριφορά. Στο τέλος εξετάζονται σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, όπως η προβληματική των μειονοτήτων σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, σύγχρονες εκφάνσεις του εθνικισμού και του ρατσισμού, τα ηθικά διλήμματα της τεχνολογικής εξέλιξης και το μέλλον της ανθρώπινης εργασίας.

Κοινωνιολογικές θεωρίες, μέθοδοι εμπειρικής έρευνας, κοινωνικοποίηση, κοινωνική διαστρωμάτωση και κινητικότητα, ειδικές κοινωνιολογίες (του άστεως, της οικογένειας, των φύλων, της επικοινωνίας και των ΜΜΕ), παγκοσμιοποίηση, περιθωριακότητα, μειονότητες, σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα, ανισότητες, βία, τεχνολογική πρόοδος

08-07-2020