The Greek Crisis

Κριτική σκέψη και ενδιαφέρον για την πολιτική, την οικονομία και την ιστορία.

Βαθμολογεί ο διδάσκων, ο οποίος οργανώνει κατά την κρίση του γραπτές εξετάσεις. Η βαθµολογία σε κάθε µάθηµα ακολουθεί την κλίµακα των ακέραιων αριθµών από ένα (1) έως δέκα (10). Βάση επιτυχίας είναι ο αριθµός πέντε (5). Σύµφωνα µε το Ν. 3549/2007 και µε την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 27 του Ν. 1404/1983, κάθε µάθηµα εξετάζεται στο τέλος του εξαµήνου στο οποίο διδάχθηκε και επιπλέον στην εξεταστική περίοδο του Σεπτεµβρίου. Στις δίωρης διάρκειας γραπτές εξετάσεις μετά τη λήξη των μαθημάτων έχετε ν’ απαντήσετε σε δυο ερωτήσεις. Στις απαντήσεις πρέπει να συνδυάζετε στοιχεία απ' όλη την ύλη που αφομοιώσατε, τις παραδόσεις του μαθήματός μας, αλλά και τις εγκύκλιες γνώσεις σας. Το γραπτό σας πρέπει να δείχνει ότι μελετήσατε κριτικά και σε βάθος τα ζητήματα που πραγματευτήκαμε σ' αυτό το μάθημά μας και στα άλλα, καί επίσης ότι έχετε πράγματι δει και στοχαστεί τις όπερες τις οποίες είδαμε και συζητήσαμε. Eπίσης ν' αποφεύγει τη χρήση κλισέ και στερεότυπων εκφράσεων, ή παντός καιρού γενικοτήτων, καθώς και την ασυνάρτητη σύνταξη και τις εκτός θέματος παρεκβάσεις. Η πολυλογία είναι μείον, η ευγλωττία συν. Tα γραπτά που παίρνουν άριστα διαπνέονται από κριτικό πνεύμα και χαρακτηρίζονται από λιτό και σαφές ύφος. Mε τη βάση βαθμολογούνται εκείνα που μαρτυρούν απλώς στοιχειώδη πραγματολογική γνώση του αντικειμένου μας και κριτική διάθεση. Απορρίπτονται τα γραπτά που δεν δείχνουν να προηγήθηκε επιμελής μελέτη της εξεταστέας ύλης. Ειδικα για το διάστημα εφαρμογής της τηλεκπαίδευσης και των τηλεξετάσεων, θετω υποψη των φοιτητριών και φοιτητών τις απόψεις μου για τον τρόπο οργάνωσης των εξετάσεων όπως αυτές δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Πελοπόννησος, φύλλο της 25ης Ιουνίου 2020. Ακατόρθωτες οι αδιάβλητες τηλεξετάσεις Ηταν απροκάλυπτη ταπείνωση για το Πανεπιστήμιο και για όλους τους πανεπιστημιακούς δασκάλους η απόφαση ν' ανατεθεί η δήθεν επιμόρφωση των επιστημόνων σε αγνώστου ταυτότητος ιδιωτικούς κερδοσκοπικούς φορείς. Σκάνδαλο με ντροπιαστική, αλλ' όχι απρόβλεπτη, κατάληξη τούς Σκόιλ Ελικικού. Η σιωπή μας όταν δεχτήκαμε αυτό τον κόλαφο δεν συγκρίνεται βεβαίως με τον όρκο πίστης των ιταλών πανεπιστημιακών στον φασισμό, το 1931, αλλά δείχνει στην ίδια κατεύθυνση. Το κύρος του Πανεπιστημίου εδράζεται στο κύρος της έρευνας και των πτυχίων του. Επειτα από σχεδόν έναν αιώνα προσπαθειών που έφεραν το Αριστοτέλειο σε αξιοζήλευτη θέση μεταξύ των πανεπιστημίων της Ευρώπης και όλου του κόσμου, εμείς σήμερα καλούμαστε ν' απαξιώσουμε την εξέταση των γνώσεων που προσφέρουμε. Επομένως τις ίδιες τις γνώσεις. Επομένως τον πανεπιστημιακό θεσμό και το ίδιο μας το λειτούργημα. Το να είναι σωστές οι εξετάσεις αφορά καταρχάς τα πρόσωπα που διδάσκουν και διδάσκονται, αλλά όχι μόνον αυτά. Εξετάσεις αμερόληπτες και αδιάβλητες σημαίνει να έχουν δυνατότητα συμμετοχής όλα τα εξεταζόμενα πρόσωπα, επί ίσοις όροις, και να μπορεί το Πανεπιστήμιο να ελέγχει τις δεξιότητες και γνώσεις που αποκτήθηκαν, ώστε υπεύθυνα να βεβαιώνει τα πορίσματά του. Δεν βλέπω πώς οι τηλεξετάσεις, ιδίως με τον τρόπο που τώρα διεξάγονται, ανταποκρίνονται σ' αυτή την απαίτηση. Δεν υφίσταται αμερόληπτη εξέταση όταν δεν έχουν πρακτική δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής όλα τα πρόσωπα που δικαιούνται να εξεταστούν, επειδή τυχαίνει να στερούνται σύνδεση στο διαδίκτυο, τεχνικό εξοπλισμό, κατάλληλο χώρο κλπ. Η πολιτεία και το Πανεπιστήμιο, αν θέλουν να κάνουν εξετάσεις, οφείλουν αυτά να τα εξασφαλίζουν. Είναι ακατανόητο πώς ζητούν να διεξαχθούν τηλεξετάσεις ενώ άγνωστος αριθμός φοιτητριών και φοιτητών στερείται τ' απαραίτητα τεχνικά μέσα, και πρώτα πρώτα υπολογιστές και πρόσβαση στο διαδίκτυο υπό ικανοποιητικές συνθήκες. Είναι γελοίο να μιλούμε για εξετάσεις αν βεβαιώνουμε πράγματα τα οποία αδυνατούμε να διαπιστώσουμε. Μόνο καταχρηστικά μπορεί να ονομαστεί εξέταση μια διαδικασία όπου την ταυτοπροσωπία και ορθή διεξαγωγή δεν βεβαιώνουν τα πρόσωπα που εξετάζουν αλλά τα εξεταζόμενα. Αν το εξεταζόμενο πρόσωπο μπορεί έγκυρα να βεβαιώσει ότι είναι το ίδιο που δηλώνεται, και ότι έχει την ευγενή καλοσύνη να μην «κλέβει», άλλο τόσο έγκυρα μπορεί να βεβαιώσει ότι μελέτησε όσες ώρες προβλέπεται και ότι πρέπει να βαθμολογηθεί με άριστα. Δεν έχει λογική να δεχτούμε τον έναν από αυτούς τους ισχυρισμούς και όχι τον άλλο. Αν έστω και μια φορά οι εξετάσεις γίνουν με τρόπο που δεν εξασφαλίζει τον σύννομο, έγκυρο, αμερόληπτο και αδιάβλητο χαρακτήρα τους, τότε δημιουργείται καταστροφικό προηγούμενο. Δεν είναι απλώς ότι αυτοακυρωνόμαστε και γινόμαστε επαγγελματικό στρώμα ολοένα πιο περιττό, αύριο και αναλώσιμο. Δίνουμε πρόσχημα που θ' αξιοποιήσουν οι ανταγωνιστές, ακριβέστερα εχθροί, του δημοσίου πανεπιστήμιου, για να στήσουν ιδιωτικά ψευτοπανεπιστήμια που έπειτα από ψευτοεξετάσεις θα δίνουν ψευτοπτυχία, αφού βεβαίως θα έχουν πρώτα εισπράξει χρήματα αληθινά... Οι ίδιοι εχθροί του δημόσιου πανεπιστημίου οι οποίοι τώρα μας σπρώχνουν να κάνουμε εξετάσεις που δεν είναι εξετάσεις, αύριο θα μας λοιδωρούν και θα μας εγκαλούν, και μάλιστα βάσιμα. Παραγγέλλοντας άλλη μια ψευδώνυμη «αξιολόγηση», θα διαπιστώσουν ότι δεν διεξαγάγαμε τις εξετάσεις όπως έπρεπε. Και με βάση αυτήν θα περικόψουν ακόμη περισσότερο τους πόρους μας, ώστε να μπορούν ευκολότερα να μας ανταγωνίζονται τα ιδιωτικά ψευτοπανεπιστήμια που οι ίδιοι προωθούν. Τι θ' απαντάμε τότε; Τα μαθήματα που διδάσκω δεν μπορούν να εξεταστούν με τα λεγόμενα «κουίζ», υποπτεύομαι μάλιστα πως λίγα πανεπιστημιακού επιπέδου μαθήματα μπορούν. Η απαλλακτική εργασία συνιστά έγκυρο τρόπο εξέτασης μόνο στο μέτρο που αποκλείεται η λογοκλοπή, πράγμα που προϋποθέτει πιστοποιημένα από ειδικούς τεχνικά μέσα ελέγχου της. Προφορικές εξετάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνον ολιγάριθμες, αφού είναι αμφίβολης εγκυρότητας αν διαρκούν λιγότερο του εικοσαλέπτου. Τέλος είναι αποδείξιμα ακατόρθωτο να εξασφαλιστούν αδιάβλητες τηλεξετάσεις, πέρα από τα ουσιώδη νομικά προβλήματα που επίσης εγείρουν. Θα είναι κρίμα αύριο ψευτοαπόφοιτοι ιδιωτικών ψευτοπανεπιστημίων να παραγκωνίζουν στην αγορά εργασίας τους αληθινούς απόφοιτους αληθινών πανεπιστημίων επειδή πλήρωσαν για ν' αποκτήσουν κάποιο ψευτοπτυχίο μετά από ψευτοεξετάσεις. Με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να συνεργήσουμε σε μια τέτοια καταστροφή. Ας μην αφήσουμε να σπιλώσει τ' όνομά μας άλλη μια σύγχρονη trahison des clercs.

1. Heiner Flassbeck, Costas Lapavitsas, Against the Troika. Crisis and Austerity In The Eurozone, foreword Oskar Lafontaine, preface Paul Mason, afterword Alberto Garzón Espinosa, Verso, London, New York 2015. 2. Costas Lapavitsas, Theodore Mariolis, Constantinos Gavrielides, Eurozone Failure, German Policies, and a New Path For Greece. Policy Analysis And Proposals, Rosa Luxemburg Stiftung, Berlin 2017. 3. Truth Committee on Public Debt, Preliminary Report. June 2015, Hellenic Parliament, Athens 2015. 4. Truth Committee on Public Debt, Illegitimacy, Illegality, Odiousness and Unsustainability of the August 2015 MoU and Loan Agreement, Hellenic Parliament, Athens 2015.

Supplementary Bibliography / Βιβλιογραφία για μελέτη Perry Anderson, The New Old World, Verso, London, Νew York 2009. Alexander Anievas, Kerem Nişancıoğlu, How the West Came to Rule: The Geopolitical Origins of Capitalism, Pluto Press, London 2015. Bastiaan van Apeldoorn, "Saving Europe for Whom? The Crisis of Neoliberal European Socio-Economic Governance", EUI Alumni Conference, Firenze 2011. Ilias Bantekas, Cephas Lumina (eds.), Sovereign Debt and Human Rights, Oxford University Press, Oxford 2018. Norberto Bobbio, Left and Right. The Significance of a Political Distinction, Translated and Introduced by Allan Cameron, The University of Chicago Press, Chicago 1996 [1994]. Nicos Christodoulakis, Germany’s War Debt to Greece. A Burden Unsettled, Palgrave Macmillan, Houndmills, New York 2014. Bernard Connolly, The Rotten Heart of Europe. The Dirty War for Europe's Money, Faber and Faber, London, Boston 1995. Tassos Giannitsis, Stavros Zografakis, Greece: Solidarity and Adjustment in Times of Crisis, Institut für Makroökonomie und Konjunkturforschung/ Macroeconomic Policy Institute, March 2015, at https://goo.gl/YgDtV8. Michael Hudson, Super Imperialism. The Origin and Fundamentals of U.S. World Dominance, Pluto Press 2, London, Sterling VA 2003 [1972]. Michael Hudson, The Bubble and Beyond. Fictitious Capital, Debt Deflation and Global Crisis, ISLET-Verlag, Dresden 2012. International Monetary Fund, IMF Country Report No.16/130, Greece. Preliminary Debt Sustainability Analysis. Updated Estimates And Further Considerations, International Monetary Fund Publication Services, Washington, September 2016. Greta R. Krippner, Capitalizing on Crisis, The Political Origins of the Rise of Finance, Harvard University Press, Cambridge Massachusetts, London, 2011. Costas Lapavitsas, A. Kaltenbrunner, G. Lambrinidis, D. Lindo, J. Meadway, J. Michell, J.P. Painceira, E. Pires, J. Powell, A. Stenfors, N. Teles, The Eurozone Between Austerity and Default, RMF Occasional Report September 2010, London 2010. Costas Lapavitsas (ed.), Financialisation in crisis, Brill, Leiden, Boston 2012. Costas Lapavitsas, Profiting Without Producing. How Finance Exploits Us All, Verso, London, Νew York 2013. Domenico Losurdo, War and Revolution: Rethinking the Twentieth Century, translation Gregory Elliott, Verso, London 2015 [1998]. Alan S. Milward, George Brennan, Federico Romero, The European Rescue of the Nation-State, Routledge 2 London New York 2000. Alan S. Milward, Politics and Economics in the History of the European Union, Routledge, Abingdon, New York 2005. Michalis Nikiforos, Dimitri B. Papadimitriou, Gennaro Zezza, The Greek Public Debt Problem, Levy Economics Institute Working Paper No. 867, Levy Economics Institute of Bard College, Annandale-on-Hudson May 2016. Kees van der Pijl, Global Rivalries From The Cold War To Iraq, Pluto Press, London, Ann Arbor 2006. Helena Sheehan, The Syriza Wave. Surging and Crashing with the Greek Left, Monthly Review Press, New York 2016. Wolfgang Streeck, Buying Time: The Delayed Crisis of Democratic Capitalism, translation Patrick Camiller, Verso, London, Νew York 2014. Jan Toporowski, Why the World Economy Needs a Financial Crash and Other Critical Essays on Finance and Financial Economics, Anthem Press 2010. Eric Toussaint, Your Money or Your Life! The Tyranny of Global Finance, translation Raghu Krishnan, Vicki Briault Manus, Pluto Press, London 1999. Emmanuel Todd, After the Empire. The Breakdown of the American Order, foreword Michael Lind, translation C. Jon Delogu, Columbia University Press, New York 2003 [2002]. Immanuel Wallerstein, Randall Collins, Michael Mann, Georgi Derluguian, Craig Calhoun, Does Capitalism Have a Future?, Oxford University Press, Oxford, New York 2013. Immanuel Wallerstein, World-Systems Analysis. An Introduction, Duke University Press, Durham, London 2004. Articles / Άρθρα Anna Gelpern, “Odious , Not Debt”, Law And Contemporary Problems 70:81 [2007], pp.81-114. David Harvey, "Is This Really the End of Neoliberalism?", Counterpunch 13-15 March 2009, at http://www.counterpunch.org/2009/03/13/is-this-really-the-end-of-neoliberalism/21 . David Malone, "Twilight of Justice", Golem XIV, 26 Μarch 2013. Ellen Meiksins Wood, "Modernity, postmodernity or capitalism?", Review of International Political Economy 4:3 [1997], pp. 539-560. Nikiforos, M., L. Carvalho, C. Scroder. 2015. “Twin deficits in Greece: In search of causality.” Journal of Post Keynesian Economics 38(2): 302–30. Wolfgang Streeck, "Markets and Peoples. Democratic Capitalism and European Integration", New Left Review 73 [January-February 2012]. Wolfgang Streeck, "Why Europe Can't Function as it Stands", translated by Flossie Draper, November 7th, 2016, available at http://www.versobooks.com/blogs/2926-wolfgang-streeck-why-europe-can-t-function-as-it-stands Olivier Berruyer, "La servitude volontaire de la France. Interview of Emmanuel Todd for the French website les crises.fr", translated by Anne-Marie de Grazia Olivier, available at http://www.les-crises.fr/todd-1-la-servitude-volontaire-de-la-france/ Websites / Ιστοσελίδες Wall Street Journal: http://graphics.wsj.com/greece-debt-timeline/