Ηλεκτρονική Διάθεση Μαθήματος
Μαθησιακά Αποτελέσματα
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές είναι σε θέση να:
(Γνώσεις)
-Mελετούν ένα θρησκευτικό ή φιλοσοφικό ζήτημα αξιοποιώντας τις πηγές
-Κατονομάζουν τις αμοιβαίες επιδράσεις της εθνικής και χριστιανικής γραμματείας κατά τους πρώτους αιώνες
-Καταγράφουν τις κοινές αγωνίες και την κοινή προβληματική που χαρακτηρίζει το ελληνιστικό περιβάλλον της εμφάνισης του Χριστιανισμού
-Εξηγούν τους λόγους που μπορούν να οδηγήσουν στη μεταστροφή καθώς και τις συνέπειες που αυτή έχει στη ζωή των ατόμων
-Αναλύουν τους λόγους για τους οποίους η γραμματειακή αποτύπωση της μεταστροφής μπορεί να υποστεί κάποια λογοτεχνική επεξεργασία μικρή ή μεγάλη
(Δεξιότητες)
-Μελετούν κριτικά και ουσιαστικά τις πηγές
-Αξιολογούν τις πληροφορίες των κειμένων
-Αναπτύσσουν τη συνθετική τους ικανότητα
(Ικανότητες)
-Αναθεωρούν ή διαμορφώνουν στάσεις ζωής με αφετηρία τη φιλοσοφική και θρησκευτική μεταστροφή σημαντικών προσώπων
Περιεχόμενο Μαθήματος
Στο μάθημα παρουσιάζεται, με τη βοήθεια των κειμένων, ο τρόπος
με τον οποίο περιγράφεται η εμπειρία της μεταστροφής στο χριστιανι-
σμό κυρίως από τους ίδιους τους μεταστραφέντες. Αντιπροσωπευτικές
περιπτώσεις είναι η μεταστροφή του αποστόλου Παύλου, του ιερού Αυ-
γουστίνου, του μεγάλου Αντωνίου, του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Πα-
ράλληλα, παρουσιάζονται και αυτοβιογραφικά κείμενα της εθνικής
γραμματείας, που αφορούν τη μεταστροφή στη φιλοσοφία, όπως η μετα-
στροφή του Μάρκου Αυρηλίου και του Δίωνα Χρυσοστόμου.
Λέξεις Κλειδιά
Μεταστροφή στο χριστιανισμό, μεταστροφή στη φιλοσοφία, αυτοβιογραφία, χριστιανική γραμματεία, Απόστολος Παύλος, Ιερός Αυγουστίνος
Βιβλιογραφία μαθήματος (Εύδοξος)
1. Α. Κόλτσιου-Νικήτα, Αυτομαρτυρίες μεταστροφής στη γραμματεία
των πρώτων χριστιανικών αιώνων, εκδ. University Studio Press,
Θεσσαλονίκη 2014.
2. Δ. Κυρτάτας (επιμέλεια), Όψις ενυπνίου. Η χρήση των ονείρων
στην ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα, , Πανεπιστημιακές εκδό-
σεις Κρήτης, Ηράκλειο 1993.
Επιπρόσθετη βιβλιογραφία για μελέτη
G. Μisch, A History of Autobiography in Antiquity, τ. 1,2, Λονδίνο 1973
D. Nock (λήμμα “Bekehrung”), RLAC, II, A. 105-118
H. Leclercq (λήμμα “Conversion”) DACL 3,2, 2797/2800.
E. S. Jones, Conversion, New York 1959.
Young Woon Lee, “Toward a better understanding of Educational Conversation”, Torch Trinity Journal 1 (1998) 148-169
L. Salzman, «Types of religious conversion», Pastoral Psychology 17(166) (1966) 8-20
B.Kilbourne και J. Richardson, «Paradigm conflict, types of conversion, and conversion theories», Sociological Analysis 50 (1989) 1-21
J. Lofland και N. Skonovd, «Conversion motifs» Journal for the Scientific Study of Religion 20 (1981) 373-85
L. R. Rambo, «Conversion: Toward a holistic model of religious change», Pastoral Psychology 38 (1993) 47-63
P. E. Morentz, «Conversion: A way of resolving conflict», Pastoral Psychology 35(4) (1987) 254-62
D. K. O'Rourke, A Process Called Conversion, Garden City, New York 1987
J. E. Loder, The Transforming Moments: Understanding Convictional Experienc, San Francisco 1981.