Ηλεκτρονική Διάθεση Μαθήματος
Μαθησιακά Αποτελέσματα
Μέσα από τη διαδικασία ανάλυσης και συγκριτικής προσέγγισης των αρχιτεκτονικών φαινομένων οι φοιτητές, σε μια ώριμη πλέον φάση των σπουδών τους, αναμένεται να
- κατακτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις γύρω από τις μορφές του παρελθόντος και
- εμβαθύνουν σε σημαντικά ζητήματα ιστορίας της αρχιτεκτονικής που δεν προσεγγίζονται αναλυτικά στα αντίστοιχα υποχρεωτικά μαθήματα,
- κατανοήσουν την αλληλεπίδραση ανάμεσα στις συνθετικές επιλογές των μελετητών και στην αρχιτεκτονική πραγματικότητα, την οποία ως αρχιτέκτονες θα κληθούν να συνδιαμορφώσουν,
- προσεγγίσουν βασικές και διαχρονικές αρχές της αρχιτεκτονικής δημιουργίας που μπορούν να συμβάλουν στην επίλυση σύγχρονων αρχιτεκτονικών προβλημάτων,
- αποκτήσουν εξειδικευμένες γνώσεις και μεθοδολογικά εργαλεία στο πεδίο της τεκμηρίωσης, συντήρησης και αποκατάστασης της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς,
- κατακτήσουν κρίσιμες συνιστώσες μιας ευρύτερης παιδείας, πολύτιμης για την προσωπικότητα του αρχιτέκτονα, όπως: αυτογνωσία, πνευματικές και αισθητικές αξίες, κριτική προσέγγιση της ιστορικής μνήμης, σεβασμό στα μνημεία και την αρχιτεκτονική κληρονομιά
Περιεχόμενο Μαθήματος
Το μάθημα αυτό επιχειρεί να αναδείξει στις φοιτήτριες και τους φοιτητές λιγότερο γνωστές πτυχές της σύγχρονης αρχιτεκτονικής παραγωγής στις λεγόμενες περιοχές του παγκόσμιου Νότου, δίνοντας έμφαση στον Ελλαδικό χώρο. Τον κορμό του μαθήματος διατρέχει το εννοιολογικό δίπολο Βορράς/Νότος, όπως αυτό εκφράζεται από τον Πορτογάλο κοινωνιολόγο Boaventura de Sousa Santos. Το δίπολο αυτό δηλώνει την ασύμμετρη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ διαφορετικών περιοχών του πλανήτη από την ιδεολογική κυριαρχία του Βορρά η οποία και αναπαράγεται συνεχώς μέσω του καπιταλισμού, της αποικιοκρατίας και της πατριαρχίας. Η πολωμένη αυτή ιδεολογική συνθήκη είχε συνέπειες και στο πεδίο της αρχιτεκτονικής, με την κυρίαρχη ιστοριογραφία να αναπαράγει ελλείψεις που δεν αναγνωρίζονται από τη διήγηση που έχει κατασκευάσει το λευκό, ανδρικό βλέμμα.
Το μάθημα δεν βασίζεται σε μια χρονολογική σύνθεση του υλικού βάσει ιστορικής εξέλιξης, αλλά βάσει τυπολογικών παραδειγμάτων (αστική κλίμακα, Συλλογική Κατοίκιση, Συλλογικές Υποδομές, κλπ.) που οργανώνουν μια διιστορική διερεύνηση της αρχιτεκτονικής παραγωγής στον Ελλαδικό χώρο, την Ιβηρική Χερσόνησο, τη Νότιο Αμερική και την Αφρικανική Ήπειρο κατά τη διάρκεια του 20ου και 21ου αιώνα. Κεντρικό ρόλο στη διερεύνηση αυτή καταλαμβάνει η έννοια του παραδειγματικού αντικειμένου (κτιρίου, σχεδίου, κειμένου, έκθεσης, κ.ά.), δηλαδή ενός αντικείμενου γενικού αλλά και ειδικού που αναδεικνύει το σύνολο των διανυσμάτων που επέτρεψαν τη δημιουργία του μια συγκεκριμένη ιστορικά στιγμή.