Ηλεκτρονική Διάθεση Μαθήματος
Μαθησιακά Αποτελέσματα
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές/ήτριες αναμένεται:
-να έχουν εξοικειωθεί με τον αρχαίο φιλοσοφικό λόγο γενικά και την Αριστοτελική φιλοσοφία ειδικότερα,
-να έχουν εμπλακεί στην ανάλυση ενός φιλοσοφικού κειμένου,
-να έχουν εξοικειωθεί με τη φιλοσοφική κριτική για τον ποιητικό λόγο,
-να γνωρίζουν τα βασικά ειδολογικά χαρακτηριστικά της αρχαίας ελληνικής τραγικής ποίησης.
Περιεχόμενο Μαθήματος
Στο μάθημα αυτό θα μελετήσουμε από το πρωτότυπο ένα από τα πιο επιδραστικά και αινιγματικά έργα της αρχαιότητας και θα επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους το σύγγραμμα αυτό υπήρξε τόσο σημαντικό στη δυτική σκέψη. Η Αριστοτελική Ποιητική είναι το πρώτο συστηματικό κείμενο για την ποίηση, το οποίο, με τη βοήθεια περιγραφικών αναλύσεων και κανονιστικών προδιαγραφών, καθορίζει τη φύση και την ειδοποιό διαφορά της λογοτεχνίας σε σχέση με άλλους τομείς του επιστητού (όπως η ιστορία ή η φιλοσοφία). Μέσα από τις κατηγορίες και τις έννοιες που δημιούργησε ή αναπροσδιόρισε ο Αριστοτέλης (λ.χ. μίμησις, καθόλου, εἰκὸς καὶ ἀναγκαῖον, ἁμαρτία, κάθαρσις κ.ά.) θα προσεγγίσουμε μια θεωρία πρόσληψης της τραγωδίας που βασίζεται αποφασιστικά στον παράγοντα της αποτελεσματικότητά της (στην πρόκληση της οἰκείας ἡδονῆς) και θα ακολουθήσουμε τη φιλοσοφική σκέψη καθώς αναδεικνύει τον βαθύτατα ανθρωπογνωστικό χαρακτήρα της ποιητικής τέχνης εν γένει.
Λέξεις Κλειδιά
Ποιητική, Τραγωδία, "Μίμησις", "Κάθαρσις"
Βιβλιογραφία μαθήματος (Εύδοξος)
- Συκουτρής, Ι. 1937. Αριστοτέλους “Περὶ Ποιητικῆς”. Μετ. Σίμος Μενάρδος. Εισαγωγή, Κείμενο, Ερμηνεία Ι. Συκουτρής. Ακαδημία Αθηνών: Ελληνική Βιβλιοθήκη 2. Αθήνα (Ανατ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1982).
- Λυπουρλής, Δημήτριος. 2008. Αριστοτέλης, «Ποιητική». Θεσσαλονίκη: Ζήτρος.
Επιπρόσθετη βιβλιογραφία για μελέτη
- Halliwell, S. 1987. The “Poetics” of Aristotle. Translation and commentary. Λονδίνο.
- Halliwell, Stephen. [1986] 1998. Aristotle’s “Poetics”. 2η έκδ. αναθ. Σικάγο.
- Ιακώβ, Δανιήλ Ι. 2004. Ζητήματα Λογοτεχνικής Θεωρίας στην “Ποιητική” του Αριστοτέλη. Αθήνα.
- Δανιήλ Ιακώβ, 2010, Η Ποιητική της Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας, 2η ανατ. Αθήνα: ΜΙΕΤ.
- Kannicht, R. 1988. Η Παλαιά Διαμάχη Ποίησης και Φιλοσοφίας. Ελλ. μετάφρ. Δ.Ι. Ιακώβ. Αθήνα.
- Lucas, D.W., εκδ. [1968] 1972. Aristotle: “Poetics”. Introduction, Commentary and Appendixes. 2η έκδ. με διορθώσεις. Οξφόρδη.
- Μελίστα, Α. 2017. Mῦθος και τραγωδία στην «Ποιητική» του Αριστοτέλη. Αθήνα.
- Sifakis, Gregory M. 1986. «Learning from Art and Pleasure in Learning. An Interpretation of Aristotle Poetics 4, 1448b8-19». Στο Studies in Honour of T.B.L. Webster, επιμ. J.H. Betts, J.T. Hooker & J.R. Green. Bristol. I, 211-222.
- Sifakis, Gregory M. 2001. Aristotle on the Function of Tragic Poetry. Ηράκλειο.
- Τσιτσιρίδης, Σ. 2010. «Ο αριστοτελικός ορισμός της τραγωδίας». Ελληνικά 60: 25-61.