ΟΠΤΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ

Η αξιολόγηση του μαθήματος πραγματοποιείται: Α. Κατά τη διάρκεια του εξαμήνου • με την ενεργή συμμετοχή των φοιτητών στα καλλιτεχνικά εργαστήρια • με ατομικές/ομαδικές γραπτές εργασίες • με ατομικές/ομαδικές παρουσιάσεις και μικροδιδασκαλίες Β. Στο τέλος του εξαμήνου • με την παράδοση φακέλου εικαστικών εργασιών και με γραπτές εξετάσεις.

Leavy P. (2020) (Λέτσιου Μ. επιμ.). Η καλλιτεχνική δημιουργία ως μέθοδος: Έρευνα μέσω της τέχνης. Αθήνα: Gutenberg. Κούβου Ου. (2019). Διδάσκοντας Σχέδιο σε Παιδιά, Μαθήματα Διαπραγματευτικής σχεδίασης. Αθήνα: Gutenberg.

Albers, J. (2013). Η αλληλεπίδραση των χρωμάτων. Αθήνα: Αντιύλη. Αραπάκη, Ξ. (2015). Διδακτική των Εικαστικών Τεχνών. Αθήνα: Εκδοτικός Όμιλος Ίων. Ardouin, I. (1997). Η Καλλιτεχνική Αγωγή στο Σχολείο. Αθήνα: Νεφέλη. Αυγητίδου Σ. (2014). Οι Εκπαιδευτικοί ως Ερευνητές και ως Στοχαζόμενοι επαγγελματίες. Υποστηρίζοντας την Επαγγελματική Μάθηση για μια Συμμετοχική και Συνεργατική Εκπαίδευση. Αθήνα: Gutenberg. Arnheim, R. (2007). Οπτική σκέψη. Θεσσαλονίκη: University Studio Press. Arnheim, R. (1999). Τέχνη και οπτική αντίληψη. Αθήνα: Θεμέλιο. Βάος, Α. (2008). Ζητήματα Διδακτικής των Εικαστικών Τεχνών. Αθήνα: Πολιτεία. Βάος, Α. (2015). Εικαστική Πράξη και Εκπαίδευση. Αθήνα: Πολιτεία. Bell, J. (2009). Καθρέφτης του Κόσμου, Μια Νέα Ιστορία της Τέχνης. Αθήνα: Μεταίχμιο. Bolin, P. E., & Blandy, D. (Eds.). (2011). Matter Matters: Art Education and Material Culture Studies. Reston, VA: National Art Education Association. Cassiser, E. (1994). Η Παιδευτική Αξία της Τέχνης. Αθήνα: Έρασμος. Chapman, L. (1993) Διδακτική́ της τέχνης: Προσεγγίσεις στην καλλιτεχνική́ αγωγή́. Αθήνα: Νεφέλη. Danto, C. A. (2014). Τι είναι αυτό που το λένε τέχνη; Αθήνα: Μεταίχμιο. Daucher, H & Seitz, R. (2003). Διδακτική των Εικαστικών Τεχνών. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα. Duncum P. (2020). Picture Culture, Visual Culture Concepts to Enhance the Curriculum. London: Bloomsbury Academy. Duncum P. (2021). Popular Pleasures. An introduction to the Aesthetics of Popular Visual Culture. London: Bloomsbury Academy. Edwards, G., Gandini, L., Forman, G. (Επ.) (2014). Reggio Emilia, Οι Χίλιες Γλώσσες των Παιδιών Προσχολικής Ηλικίας. Αθήνα: Πατάκη. Eisner, E. (2004). What Can Education Learn from the Arts about the Practice of Education?. International Journal of Education & the Arts. Vo 5 No 4, σελ. 1-12. Ζαχαροπούλου, Κ. (2002). Τα Παιδιά Συνομιλούν με την Σύγχρονη Τέχνη. Αθήνα: Νήσος – ΑΥΡΑ. Fawcett, M. & Hay, P. (2004). 5x5x5 = Creativity in the Early Years. The International Journal of art & Design Education, JADE. 23.3, 234-245. Freedman, K. (2003). Teaching Visual Culture, Curriculum, Aesthetics, and the Social Life of Art. New York: Teacher College Press. Gombrich, E. H. (1995). Το Χρονικό της Τέχνης. Αθήνα: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης. Gray, C., & Malins, J. (2009). Visualizing Research, a guide to the Research Process in Art and Design. Farnham, England: Ashgate. Gunther, Κ., K. & leeuwen, V. T. (2010). Η Ανάγνωση των Εικόνων, Η Γραμματική του Οπτικού Σχεδιασμού. Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο. Hetland, L., Winner, E., Veenema, S., Sheridan, K. M. (2013). Studio Thinking, The Real Benefits of the Visual Arts Education. New York: Teacher College Press. Irwin, L. R. & de Cosson, A. (2004). A/r/togrphy. Rendering Self Through Arts-Based Living Inquiry. Vancouver: Paciific Educational Press. Itten J. (1998), Τέχνη του Χρώματος. Αθήνα: Κείμενα Εικαστικών Καλλιτεχνών 5. Κανελλόπουλος, Π. Α., Τσαφταρίδης, Ν. (2010). Τέχνη στην Εκπαίδευση, Εκπαίδευση στην Τέχνη. Αθήνα: Νήσος. Κούβου Ο. (2016). Παιδικό σχέδιο, Η γνωστική προσέγγιση. Αθήνα: Gutenberg. Κούβου Ου. (2019). Διδάσκοντας Σχέδιο σε Παιδιά, Μαθήματα Διαπραγματευτικής σχεδίασης. Αθήνα: Gutenberg. Laven, R. (2020). The Čižek Story as Graphic Novel. Los Angeles: Dustin Garnet, California State University. Leavy P. (2020) (Λέτσιου Μ. επιμ.). Η καλλιτεχνική δημιουργία ως μέθοδος: Έρευνα μέσω της τέχνης. Αθήνα: Gutenberg. Λέτσιου, Μ. (2012). Το sketchbook ως εργαλείο μάθησης. Εικαστική παιδεία, τεύχ. 28, Έκδοση της Ένωσης Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων, σελ. 104 - 107. Lowenfeld, V. & Britain, W. L. (1982). Creative and Mental Growth. New Jersey: Prentice-Hall. Macleod, K., Holdridge, L. (2008). Thinking Through Art, Reflections on Art as Research. New York, NY: Routledge. Μαγουλιώτης, Α. (2002), Εικαστικές δημιουργίες Ι: Μέσα από́ την παρατήρηση. Αθήνα: Καστανιώτης. Μαγουλιώτης, Α. (2002), Εικαστικές δημιουργίες ΙΙ: Μέσα από́ τη φαντασία. Αθήνα: Καστανιώτης. Μαγουλιώτης, Α. (2014) Εικαστική Παιδαγωγική, Αθήνα: Συμμετρία. Marshall, J. (2019). Integrating the Visual Arts Across the Curriculum, An Elementary Middle School Guide. New York: Teacher College Press. McCloud, S. (1994). Κατανοώντας τα Κόμικς, η Αόρατη Τέχνη. Αθήνα: Webcomics. Meredieu, F. (1981). Το παιδικό Σχέδιο. Αθήνα: Υποδομή. Νάκου, Ε. (2001) Μουσεία: Εμείς, τα Πράγματα και ο Πολιτισμός. Αθήνα: Νήσος. Picasso, P. (2002). Σκέψεις για την τέχνη. Αθήνα: Printa. Rodari G. (1981). Ασκήσεις Φαντασίας. Αθήνα: Τέσσερα. Σάλλα, Τ. (1996). Δημιουργική φαντασία και παιδική τέχνη. Αθήνα: Εξάντας. Σάλλα, Τ. (2008). Καλλιτεχνική Παιδεία και Παιδαγωγικά Συστήματα. Αθήνα: νήσος. Schonau, D., K.rp.ti, A., Kirchner, C., Letsiou, M., (2020). A New Structural Model of Visual Competencies in Visual Literacy: The Revised Common European Framework of Reference for Visual Competency. European Network for Visual Literacy (ENViL). The Literacy, Preliteracy and Education Journal. Vo 4, No 3. 35 – 49. Σιλκ, Α. Τόμας, Γ. (1997). Η ψυχολογία του παιδικού σχεδίου. Αθήνα: Καστανιώτη. Williams R. (2008) Image, Text, and Story: Comics and Graphic Novels in the Classroom, Art Education, 61:6, 13-19. Wilson B. & Wilson M. (1976) Visual Narrative and the Artistically Gifted. The Gifted child Querterly Winter, Vol XX, No 4. Wolfflin, H. (2006). Βασικές Έννοιες της Ιστορίας της Τέχνης. το Πρόβλημα της Εξέλιξης του Στιλ στη Νεότερη Τέχνη. Αθήνα: Επίκεντρο.