ΣΚΗΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ: ΘΕΑΤΡΟ, ΕΠΙΤΕΛΕΣΗ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Χρήση powerpoint και πολυμεσικού υλικού στα μαθήματα, υλικό και αξιοποίηση των βοηθημάτων του e-learning.

1. Δίωρη γραπτή εξέταση σε 2 θέματα ανάπτυξης

Anderson, B. (1997). Φαντασιακές κοινότητες: στοχασμοί για τις απαρχές και τη διάδοση του εθνικισμού. Μτφ. Χαντζαρούλα Ποθητή, Αθήνα: Νεφέλη. Hobsbawm, E. & Ranger, T. (επιμ.) (2004). Η Επινόηση της Παράδοσης. Αθήνα: Θεμέλιο. Κουλούρη, Χ. (2020). Φουστανέλες και χλαμύδες: ιστορική μνήμη και εθνική ταυτότητα 1821-1931. Αθήνα: Αλεξάνδρεια. Πετράκου, Κ. (2015). Σχήματα και εικόνες. Από τον Ρομαντισμό στον μεταμοντερνισμό. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση. Τσατσούλης, Δ. (2017). Δυτικό ηγεμονικό «παράδειγμα» και διαπολιτισμικό θέατρο: για την πρόσληψη του αρχαιοελληνικού δράματος στην Ελληνική και μη Δυτική Σκηνή. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση. Χατζηπανταζής, Θ. (2006). Το ελληνικό ιστορικό δράμα από τον 19ο στον 20ο αιώνα. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Εβδομαδιαία αναγνώσματα 1. - 2. Καΐρη, Ευ. (2021). Νικήρατος. Αθήνα: Θούλη. & Περεσιάδης, Σπ. Γκόλφω. (διάφορες εκδόσεις). 3. Γλυτζουρής, Α. (1998). «Δελφικές Γιορτές (1927, 1930): η αναβίωση του αρχαιοελληνικού χορού στον Προμηθέα Δεσμώτη και στις Ικέτιδες του Αισχύλου», Τα Ιστορικά 15:28-9, σς. 147-170. 4. Χατζηπανταζής, Θ. (2014). «Η ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου», Διάγραμμα ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σς. 443-454.  5. Κουλούρη, Χ. (2020). «Πομπές και Δρώμενα», Φουστανέλες και χλαμύδες: ιστορική μνήμη και εθνική ταυτότητα 1821-1931. Αθήνα: Αλεξάνδρεια, 453-478. 6. Αναγνωστάκη, Λ. Παρέλαση (διάφορες εκδόσεις). 7. Καμπανέλλης, Ι. Το Μεγάλο μας Τσίρκο (διάφορες εκδόσεις). 8. - 9. Τσατσούλης, Δ. (2007). «Δειπνογραφίες», Σημεία γραφής - κώδικες σκηνής στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο. Αθήνα: Νεφέλη, 79-88 & Ζαρούλια, Μ. (2010). «Κοσμοπολιτισμός και ουτοπία: εκσυγχρονισμός ή παράδοση;», Γλυτζουρής, Α. Και Γεωργιάδη, Κ. (επιμ.) Παράδοση και εκσυγχρονισμός στο Νεοελληνικό Θέατρο: από τις απαρχές ως τη μεταπολεμική εποχή. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 371-380. 10. Κονομή, Μ. (2015). «Βιωματική αισθητική της κρίσης και πολιτικές επιτελέσεις της δυσαρέσκειας», Κονδυλάκη, Δ. (επιμ.) Βυρσοδεψείο, ένα θέατρο στα χρόνια της κρίσης. Αθήνα: Νεφέλη, 98-109 & Χάγερ, Φ. «Η ODC και η πολιτική της επιθυμίας», Κονδυλάκη, Δ. (επιμ.) Βυρσοδεψείο, ένα θέατρο στα χρόνια της κρίσης. Αθήνα: Νεφέλη, 68-71. 11. - 12. Hager, P. (2023). «Performing the National Body», Re-Imagining Independence in Contemporary Greek Theatre and Performance. Cambridge: Cambridge University Press, 56-63. Γενική Βιβλιογραφία «‘Τι είναι η πατρίδα μας;’ Διετία από το Εθνικό Θέατρο», Εθνικό Θέατρο, 10 Μαΐου 2011, https://www.n-t.gr/el/news/?nid=919. Anderson, B. (1983). Imagined Communities: Reflections on the Origin and Spread of Nationalism. London and New York: Verso. Anton, John P. (ed.) (1993), Upward Panic: the Autobiography of Eva Palmer-Sikelianos, Philadephia, PE: Harwood. Αθανασίου, Α. (2015). «Αντι-μεταπολίτευση, μετα-δημοκρατία, βιοπολιτική», Αυγερίδης, Μ., Γαζή, Ε. και Κορνέτης, Κ. (επιμ.) Μεταπολίτευση: η Ελλάδα στο μεταίχμιο δυο αιώνων. Αθήνα: Θεμέλιο, 421-428. Αυγερίδης, Μ., Γαζή, Ε. και Κορνέτης, Κ. (επιμ.) (2015). Μεταπολίτευση: η Ελλάδα στο μεταίχμιο δυο αιώνων. Αθήνα: Θεμέλιο. Azoulay, A.A. (2019). Potential history: unlearning imperialism. London and New York: Verso. Bhabha, H. (1984). «Of Mimicry and Man: the Ambivalence of Colonial Discourse», Discipleship 28 (125-133). Beck, U. (2006). Cosmopolitan Vision. London: Polity. Βιτέζ, Α. (1980). «Η Παρέλαση στη Γαλλία», Θεατρικά Τετράδια 3 (8). Βόγλης, Π. (2007). «Η δεκαετία του 1940 ως παρελθόν: μνήμη, μαρτυρία, ταυτότητα», Τα Ιστορικά 47 (437-456). Calotychos, V. (2003). Modern Greece: a Cultural Poetics. Oxford and New York: Berg. Carlson, Μ. (2001), The Haunted Stage: Theatre as a Memory Machine. Ann Arbor: University of Michigan Press. Carlson, Μ. (2014), Performance: Μια κριτική εισαγωγή. μετάφραση-εισαγωγή-επιμέλεια Ελευθερία Ράπτου, Αθήνα: Eκδόσεις Παπαζήση. Γεωργουσόπουλος. Κ. (1973). Κριτική του Μεγάλου μας Τσίρκου, Το Βήμα, 7 Ιουλίου. Connerton, P. (1995). How societies remember. Cambridge και New York: Cambridge University Press. Davis, T. (2008). The Cambridge Companion to Performance Studies. Cambridge: Cambridge University Press. Δρομάζος, Ιω. (1971). «Η κρίση του θεάτρου μας ή (η στιγμή της αλήθειας)», Χρονικό 71 (189-191). Fukuyama, F. (1989). «The End of History?», The National Interest 16 (3-18). Fukuyama, F. (1992). The End of History and the Last Man. New York: The Free Press. Gourgouris, S. (2021). Dream Nation: Enlightenment, Colonization and the Institution of Modern Greece. Stanford: Stanford University Press. Γουργουρής, Στ. (2007). Έθνος-Όνειρο: Διαφωτισμός και Θέσμιση της Σύγχρονης Ελλάδας. Μτφ. Θανάσης Κατσίκερος, Αθήνα: Κριτική. Χάγερ, Φ. (2006). «Η παράσταση ως πρόσχημα: η αφήγηση της ιστορίας σε χρόνο ενεστώτα», Πρακτικά συνεδρίου προς τιμήν του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Πάτρα: Περί Τεχνών, 244-253. Χαγερ, Φ. (2010). «’Υπάρχει Σύγχρονο Ελληνικό Έργο;’ Η νεωτερικότητα ως ιδεολογική και θεσμική αμφισβήτηση της παράδοσης στο νεοελληνικό θέατρο της περιόδου 1970-1973», Γλυτζουρής, Α. Και Γεωργιάδη, Κ. (επιμ.) Παράδοση και εκσυγχρονισμός στο Νεοελληνικό Θέατρο: από τις απαρχές ως τη μεταπολεμική εποχή. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 163-170. Hager , P. and Fragkou, M. (2017). «Editorial: Dramaturgies of change: Greek theatre now», Journal of Greek Media and Culture 3:2 (139-144). Hager, P. (2021). «Performing Fictions of Origin in the Greek Bicentenary Celebrations», Greek studies now blog, 24 Μαΐου https://gc.fairead.net/performing-fictions-of-origin. Hager, P. (2023). Re-imagining Independence in Contemporary Greek Theatre and Performance. Cambridge: Cambridge University Press. Harvie, J. (2005). Staging the UK. Manchester: Manchester University Press. Hobsbawm, E. (2004). «Επινοώντας παραδόσεις», Hobsbawm, E. & Ranger, T. (επιμ.) Η Επινόηση της Παράδοσης. Αθήνα: Θεμέλιο. Holdsworth, N. (2010). Theatre and Nation. Basingstoke & New York: Palgrave Κουλούρη, Χ. (2008). «60 χρόνια από τον πόλεμο του 40», Το Βήμα, 24 Nov https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/60-xronia-apo-ton-polemo-toy-40/. Κουλούρη, Χ. (2011). «Μας αρέσει να γιορτάζουμε τις εξεγέρσεις, όχι το τέλος τους», Τα Νέα,13 May https://www.tanea.gr/2011/05/13/lifearts/culture/mas-aresei-na-giortazoy-e-tis-eksegerseis-oxi-to-telos-toys/. Κρητικός, Θ. (1973). Κριτική του Μεγάλου μας Τσίρκου, Ακρόπολις, 23 Ιουλίου. Kruger, L. (2008). «The National Stage and the Naturalized House: (Trans)National Legitimation in Modern Europe», S. Wilmer (ed) National Theatres in a Changing Europe. Basingstoke and New York: Palgrave, pp. 34-48. Λάσκαρης, Ν. (1903). «Εισαγωγή», στο Παρεσιάδης, Σπ. Γκόλφω. Αθήνα: Φέξης. Ληναίος, Στ. (1971). «Το θέατρό μας σήμερα», Θεατρικά 71 (141-52). Λιάκος, Α. (2019). Ο ελληνικός 20ος αιώνας. Αθήνα: Πόλις. Μάτεσις, Π. (1970). Συνέντευξη, Χρονικό ’70 (55-8). McConachie, B. (2008). «Towards a History of National Theatres in Europe», S. Wilmer (ed) National Theatres in a Changing Europe. Basingstoke and New York: Palgrave, pp. 49-60. Μιχαηλίδης, Γ. (1975). Νέοι Έλληνες θεατρικοί συγγραφείς. Αθήνα: Κάκτος. Μουρσελάς, Κ. (1970). Συνέντευξη, Χρονικό ’70 (61-3). Μπέλλου, Ε. (2020). «Μια εθνική επέτειος σε λάθος ημερομηνία;», TVXS, 28 Oct https://tvxs.gr/news/ellada/mia-ethniki-epeteios-se-lathos-imerominia. Πάλμερ-Σικελιανού, Εύα (2005), Ωραία Ματαιοπονία: τρεις διαλέξεις, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα Παπαδάκη, Λία (1995), Το Εφηβικό Πρότυπο και η Δελφική Προσπάθεια του Άγγελου Σικελιανού, Αθήνα: Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών Ε.Ι.Ε. Παπανδρέου, Ν. (1980). «Η πολιορκία της μνήμης», Θεατρικά Τετράδια 3 (4-7). Phelan, P. (1993). Unmarked: the Politics of Performance. London and New York: Routledge. Πηλιχός, Γ. (1970α). «Κεχαΐδης: Να ιδρυθή φορέας προς ανάπτυξη του Νέου Θεάτρου», Τα Νέα, 10 Ιανουαρίου. Πηλιχός, Γ. (1970β). «Μάρκαρης: Να αποφασίσουμε σε ποιο κοινό θ’ απευθυνθούμε», Τα Νέα, 112 Ιανουαρίου. Πηλιχός, Γ. (1970γ). «Καμπανέλλης: Γεροντοκρατία δυναστεύει την πνευματική ζωή», Τα Νέα, 17 Ιανουαρίου. Πηλιχός, Γ. (1970δ). «Καλά τα είπαν οι συγγραφείς, αλλά το θέμα είναι οικονομικό», Τα Νέα, 19 Ιανουαρίου. Pipinia, I. and Dimitriadis, A. (2014). «Refashioning Dramaturgy: a Strange Rewriting of a 19th century Play in Greece». Gramma 22:2, 135-144. Πλάντζος, Δ. (2014).Πλάντζος, Δημήτρης (2014), Οι Αρχαιολογίες του Κλασσικού: αναθεωρώντας τον εμπειρικό κανόνα, Αθήνα: Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου. Πλάντζος, Δ. (2016). Το πρόσφατο μέλλον: η κλασική αρχαιότητα ως βιοπολιτικό εργαλείο. Αθήνα: Νεφέλη. Reinelt, J. (2008). «The Role of National Theatres in an Age of Globalization», Wilmer, S. (ed.) National Theatres in a Changing Europe. Basingstoke & New York: Palgrave Ρωτάς, Β. (1971). «Το θέατρο του καιρού μας», Χρονικό 71 (187-188). Sakellaridou, E. (1996). «Levels of Victimization in the Plays of Loula Anagnostaki», Journal of Modern Greek Studies 14:1 (103-120). Said, E. (1996). Οριενταλισμός. Μτφ. Φ. Τερζάκης, Αθήνα: Νεφέλη. Santos, B. S. (2014). Epistemologies of the South. London and New York: Routledge. Santos, B. S. (2020). «A New Vision of Europe: Learning from the Global South», Santos, B. S. and Mendes, J. M. (eds.) Demodiversity: Toward Post- Abyssal Democracies. New York: Routledge, pp. 31–53. Schneider, R. (2011). Performing Remains: Art and War in Times of Theatrical Reenactment. London and New York: Routledge. Σιδέρης, Γ. (1953). Νεοελληνικό Θέατρο (1795-1929). Αθήνα: Ζαχαρόπουλος. Σιδέρης, Γ. (1976). Το αρχαίο θέατρο στη Νέα Ελληνική σκηνή 1817-1932. Αθήνα: Ίκαρος. Σιδέρης, Γ. (1990). Ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου, 1974-1944, Τόμος πρώτος. Αθήνα: Καστανιώτης. Σολομός, Α. (1971), «Υπερθέατρο ή υποθέατρο», Θεατρικά 1971 (233-238). Σούτσος, Α. (1827). Άτιτλο άρθρο. Ο Φίλος του Νόμου 266, 7 Φεβρουαρίου. Στιβανάκη, Ε. (2000). «Ο πατριωτικός Νικήρατος της Ευανθίας Καΐρη». Παράβαση 3, 257-71. Taylor, D. (2003). The Archive and the Repertoire: performing Cultural Memory in the Americas. Durham: Duke University Press Τζιόβας, Δ. (2014). «Η απατηλή συνέχεια», Το Βήμα 15 Φεβρουαρίου, Α51. Τσατσούλης, Δ. (2007). Σημεία γραφής - κώδικες σκηνής στο σύγχρονο ελληνικό θέατρο. Αθήνα: Νεφέλη. Τσατσούλης, Δ. (2019). Η θεωρία των πιθανών κόσμων και η δραματουργία της Λούλας Αναγνωστάκη. Αθήνα: Σοκόλη. Van Steen, G. (2015). Stage of emergency: theatre, and public performance under the Greek military dictatorship of 1967-1974. Oxford: Oxford University Press. Winter, J. (2010). «The performance of the past: memory, history, identity», Tilmans, K. κ.α. (επιμ.) Performing the past: memory, history, and identity in Modern Europe. Amsterdam: Amsterdam University Press, 11-31. Χαραλάμπης, Δ. (1999). «Η δικτατορία ως αποτέλεσμα των αντιφάσεων της μετεμφυλιακής δομής του πολιτικού συστήματος και οι αρνητικές της επιπτώσεις», Αθανασάτου, Γ., Ρήγος Α. Και Σεφεριάδης, Σ. (επιμ.) Η Δικτατορία 1967-1974: πολιτικές πρακτικές - ιδεολογικός λόγος - αντίσταση. Αθήνα: Καστανιώτης,75-91. Χαραλαμπίδης, Γ. (1973α). «Η Κρίση», Θεατρικά 5 (8). Χαραλαμπίδης, Γ. (1973β). «Το κατεστημένο θέατρο», Θεατρικά 6-7 (5-6). Χαραλαμπίδης, Γ. (1973γ). «Η πρωτοπορία», Θεατρικά 8 (19-20). Χατζηπανταζής, Θ. (2014). Διάγραμμα ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Χατζηπανταζής, Θ. (2014). Διάγραμμα ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Zaroulia, M. (2017). «‘What is our Motherland?’ Performing Time ‘out of joint’ at the National Theatre of Greece (2011-13)», Journal of Greek Media and Culture 3:2 (pp. 195-210).