ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

Το μάθημα απευθύνεται σε φοιτητές και φοιτήτριες ε΄ και στ΄ εξαμήνου και άνω. Η κατοχή βασικών γνώσεων και δεξιοτήτων χειρισμού ευρέως διαδεδομένων υπολογιστικών και δικτυακών τεχνολογιών συνιστά σημαντική προϋπόθεση για την παρακολούθηση του μαθήματος.

Οι ΤΠΕ αξιοποιούνται ποικιλότροπα σε όλες τις διαστάσεις της διδακτικής-μαθησιακής διαδικασίας (Λογισμικό παρουσιάσεων, προβολή βίντεο, εικόνων, κλπ) τόσο κατά την παράδοση των μαθημάτων όσο και σ την παρουσίαση των εργασιών των φοιτητών/τριών. Επίσης, η διδασκαλία του μαθήματος υποστηρίζεται από κείμενα που θα διατίθενται σε ηλεκτρονική μορφή διαμέσου της πλατφόρμας e-learning του ΑΠΘ. Τέλος η επικοινωνία με τους φοιτητές/τριες θα πραγματοποιείται σε σημαντικό βαθμό από τις ΤΠΕ (κυρίως ηλεκτρονικό ταχυδρομείο).

Η αξιολόγηση είναι διαμορφωτική αλλά και συμπερασματική. Η διαμορφωτική θα συντελείται καθόλη τη διάρκεια του μαθήματος μέσω δοκιμασιών σύντομης απάντησης, ατομικών και ομαδικών (έως 5 ατόμων) ασκήσεων. Η συμπερασματική θα πραγματοποιηθεί με γραπτή τελική ομαδική (έως 5 ατόμων) εργασία (με ποσοστό 65% της τελικής βαθμολογίας) και με τη δημόσια παρουσίαση και υποστήριξη της εργασίας στο πλαίσιο του μαθήματος (με ποσοστό 35% της τελικής βαθμολογίας). Η γραπτή εργασία θα αξιολογείται με κριτήριο τη συστηματικότητα της σύνθεσης και οργάνωσης της συλλογιστικής, την ποιότητα και πολυεπιστημονικότητα της τεκμηρίωσης, την πρωτοτυπία των επιχειρημάτων και τη συμβολή τους στην προώθηση νέων ερευνητικών ιδεών και κριτικού στοχασμού. Η δημόσια υποστήριξη ως κριτήριο αξιολόγησης της θα έχει την επιμέλεια και την ποιότητα οργάνωσης του περιεχόμενου, της δομής καθώς και της αισθητικής της μορφής καθώς και τη συγκρότηση και ποιότητα των ισχυρισμών και των απαντήσεων στις ερωτήσεις του κοινού. Τα κριτήρια και ο τρόπος της αξιολόγησης των φοιτητών/τριών αναφέρονται στο πρώτο μάθημα αλλά και κατά τη διάρκεια του εξαμήνου.

Barker Chris & Jane Emma (2020). Πολιτισμικές Σπουδές Θεωρία και Πρακτική. (Επιμ. Β. Αλεξίου & Μάρθα Μιχαηλίδου). Αθήνα: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΖΙΟΛΑ. Κωδικός Εύδοξου: 94645725 Philip Smith (2006). Πολιτισμική θεωρία. Μία Εισαγωγή. (Επιμ. Ν. Μπουμπάρης – μτφρ. Α. Κατσικερός). Εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ. Κωδικός Εύδοξου: 11749

Barker, C. (2000). Cultural Studies: Theory and Practice. London: Sage. Eagleton, T. (ed.) Raymond Williams: Critical Perspectives. Boston: Northeastern University Press. Easthope, A. and McGowan, K. (eds.) (1992). A Critical and Cultural Theory Reader. Toronto: University of Toronto. Edgar, A. & Sedgwick, P. (2002). Cultural theory: the key thinkers. London & New York: Routledge. Foucault, M. (1996). The Subject and Power. Critical Inquiry 8(4), 777-795. Freire, P. & D. Macedo (1987). Literacy: Reading the Word and Reading the World. London: Routledge & Kegan Paul. Giroux, H. A. (2012). Disturbing pleasures: Learning popular culture. Routledge. Hake, B. J. (1994). Formative Periods in the History of Adult Education: The role of social and cultural movements in cross-cultural communication. Cultural and Intercultural Experiences in European Adult Education: essays on popular and higher education since, 1890, 10-36. Lacan, J. (1966). Subversion du Sujet et Dialectique du Desir dans l’ Inconscient Freudien. Ecrits. Paris. McGuigan, J. (1997). Cultural Methodologies. London: Sage. Morgan, W. J. (2002). Antonio Gramsci and Raymond Williams: Workers, Intellectuals, and Adult Education. Ιn C. Borg, J. Buttigieg and P. Mayo (eds.) Gramsci and Education. Lanham: Rowman & Littlefield. Motta, S. C., Esteves, A. M., Langdon, J., Larweh, K., Cameron, S., Blanco, E. G., & Luchies, T. (2014). Reinventing emancipation in the 21st century: The pedagogical practices of social movements. Interface, 6(1), 1-24. Tilly, C., & Wood, L. J. (2015). Social Movements 1768-2012. Routledge. Willis, P. E. (1977). Learning to Labour: how working class kids get working classjobs. Aldershot: Gowe Adorno, Τ., Lowenthal, L., Marcuse, H. & Horkheimer, M. (1984). Tέχνη και Mαζική Kουλτούρα. Αθήνα: Ύψιλον. Άντερσον, Μ. (1997).Φαντασιακές κοινότητες. Στοχασμοί για τις απαρχές και τη διάδοση του εθνικισμού, (μτφρ. Π. Χαντζαρούλα). Αθήνα: Νεφέλη. Αστρινάκης Α. Ε. (1991). Νεανικές υποκουλτούρες: Παρεκκλίνουσες υποκουλτούρες της νεολαίας της εργατικής τάξης: Η βρετανική θεώρηση και η ελληνική εμπειρία. Αθήνα: Παπαζήσης. Bourdieu, P. (2013). Η Διάκριση: Κοινωνική κριτική της καλαισθητικής κρίσης, (μτφρ. Κ. Καψαμπέλη). Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκης. Γιώτη, Λ. & Φλουρής, Γ. (2014). Η απόπειρα κατασκευής μίας ‘γλώσσας δυνατότητας’ σε ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα μεντόρων για την υποστήριξη μίας πολιτισμικά ευαίσθητης διδασκαλίας μαθητών με ‘υποτελή’ κουλτούρα. In Proceedings of IV International Conference on Critical Education, in Thessaloniki, 23-26 June, 2014 (to be published as e-book). Gellner E. 1992. Έθνη και Εθνικισμός. Αθήνα: Αλεξάνδρεια. Δερμεντζόπουλος, Χ. & Σπυριδάκης, Μ. (επιμ.), Ανθρωπολογία, κουλτούρα και πολιτική. Αθήνα: Μεταίχμιο. Eagleton, T. (2003). H έννοια της κουλτούρας. Αθήνα: Πόλις. Gramsci, A. (1973). Η οργάνωση της κουλτούρας, (μτφ Θ.Χ. Παπαδόπουλος). Αθήνα: Στοχαστής. Greenberg, C. (2007). Τέχνη και Πολιτισμός: Δοκίμια κριτικής (μτφρ.-επιμ. Δ. Δασκαλοθανάσης). Αθηνα: Εκδόσεις Νεφέλη. Hall, S. (2017). Το έργο της αναπαράστασης, (μτφρ. Π. Πετσίνη). Αθήνα: Πλέθρον Hall, S., Held, D. & McGrew, A. (2003). Η νεωτερικότητα σήμερα. Αθήνα: Σαββάλας Hebdige, D. (1988). Υποκουλτούρα: Το νόημα του στυλ, (μτφρ. Έ. Καλλιφατίδη). Αθήνα: Γνώση. Lacan, J. (1982). Το σεμινάριο του Ζακ Λακάν: Βιβλίο XI: Οι τέσσερις θεμελιακές έννοιες της ψυχανάλυσης (1964), (μτφρ. Α. Σκαρπαλέζου). Αθήνα: Κέδρος - Ράππα. Levi-Strauss, C., 2003. Φυλή και Ιστορία. Φυλή και Πολιτισμός. Αθήνα: Πατάκης. Λίποβατς, Θ. & Δεμερτζής, Ν.(1994). Δοκίμιο για την Ιδεολογία. Αθήνα: εκδ. Οδυσσέας. Πασχαλίδης, Γ. (2012). Πολιτισμικές Σπουδές και Προοπτικές Σπουδών. Στο Διαλέξεις και μελέτες για τις πολιτισμικές σπουδές και τις εικαστικές τέχνες (σσ. 26-39). ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη: εκδ. Ζήτη.https://www.academia.edu/11831596. Ρηγοπούλου, Π. (2018). Πολιτισμικές Σπουδές: Ανατροπή ή παρένδυση του ευρωπαιοκεντρικού μοντέλου; Τετράδια Μαρξισμού, 7. http://tetradia-marxismou.gr. Σάιντ, Έ. (1996). Οριενταλισμός. Αθήνα: Νεφέλη; Williams, R. (1994). Κουλτούρα και Ιστορία, (μτφ. Βενετία Αποστολίδου). Αθήνα: Γνώση.