Μαθησιακά Αποτελέσματα
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα μπορούν να:
-Αντιληφθούν την έννοια της διεπιστημονικότητας της Τέχνης
-Αντιληφθούν την έννοια της Ιστορίας της Τέχνης ως Επιστημονικού Γνωστικού Αντικειμένου
-Προσδιορίσουν το ρόλο της Ιστορίας της Τέχνης στη διδακτική των φιλολογικών μαθημάτων της ΜΕ
-Να εξασκηθούν στην Οπτική Σκέψη και την Οπτική Επικοινωνία των έργων τέχνης
-Να εξοικειωθούν με τις βασικές αρχές της μουσειοπαιδαγωγικής και της μουσειοδιδακτικής και να τις εφαρμόσουν στα μαθήματα της Μέσης Εκπαίδευσης
Περιεχόμενο Μαθήματος
Αντικείμενο του μαθήματος είναι η διδακτική των μαθημάτων του φιλολόγου στη Μέση Εκπαίδευση (ΜΕ) και ειδικότερα οι εφαρμογές του υλικού της Ιστορίας της Τέχνης στη διδασκαλία των μαθημάτων της ΜΕ. Η ανάπτυξη των δυνατοτήτων για την κατανόηση και ερμηνεία των έργων τέχνης μέσω της γλώσσας, όπως επίσης η συνεκτίμηση των φιλολογικών κειμένων με σκοπό την ερμηνεία των εικαστικών τεχνών. Η μελέτη κειμένων με ευρύτατη και διαχρονική απήχηση στον οπτικό πολιτισμό και η αξιοποίηση των εικαστικών και λογοτεχνικών αναφορών των καλλιτεχνών, σχετικά με την ανάλυση των έργων τους.
Αναφορικά με τη μεθοδολογία το μάθημα επιμερίστηκε σε συγκεκριμένα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη σχέση του μαθήματος της Ιστορίας της Τέχνης, με τη στενή και ευρεία έννοια και τις εφαρμογές τους στην Εκπαιδευτική Πρακτική. Θα αναλυθούν ζητήματα όπως η Ιστορία της Τέχνης ως γνωστικό αντικείμενο, η «εικόνα» ως φιλολογικό τεκμήριο, η σχέση των εικαστικών τεχνών με τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, ζητήματα Οπτικής Επικοινωνίας της Τέχνης αλλά και ο ρόλος της μουσειοπαιδαγωγικής και της μουσειοδιδακτικής στη Μέση Εκπαίδευση.
Λέξεις Κλειδιά
Διδακτική, Ιστορία της Τέχνης, Φιλολογικό Τεκμήριο, Λογοτεχνία, Μουσειοπαιδαγωγική
Επιπρόσθετη βιβλιογραφία για μελέτη
• Αγγελάτος , Δ. (2017) Λογοτεχνία και Ζωγραφική. Προς μία ερμηνεία της διακαλλιτεχνικής (ανα)παράστασης. Αθήνα: Gutenberg.
• Ανδριόπουλος, Δ. (1990) Ιστορία της νεοελληνικής αισθητικής. Ιστορικο κριτική διερεύνηση και αποτίμηση των κυριότερων ρευμάτων και προβλημάτων. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαδήμας
• Ανδριόπουλος, Δ. (2001) Ιστορία της Νεοελληνικής Αισθητικής και Φιλοσοφίας της Τέχνης 1453 2000 , τ. Α’ και Β’ Αθήνα: Δ. Παπαδήμας
• Εικαστικά και Λογοτεχνικά Παράλληλα (1998). Πρακτικά Συνεδρίου. Αθήνα : Διεθνές Κέντρο Εικαστικών Τεχνών Αεναον
• Λάββα Στ . (2003) «Η διδασκαλία της Ιστορίας της Τέχνης στη Σχολή Καλών Τεχνών. Εμπειρίες και Προβληματισμοί", σσ . 301 321 στο Η ιστορία της Τέχνης στην Ελλάδα. Χατζηνικολάου Ν. και Ματθιόπουλοσ Ε επιμ . Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2003.
• Λιαντίνη , Δ. (2001) Το Μουσείο και η Διδακτική της Ιστορίας του Πολιτισμού και της Τέχνης. Αθήνα: Βιβλιογονία .
• Νικονάνου , Ν. (2009) Μουσειοπαιδαγωγική. Από τη θεωρία στην πράξη . Αθήνα: εκδ . Πατάκη
• Arnason ,H. H. (1995) Ιστορία της Σύγχρονης Τέχνης . Ζωγραφική, Γλυπτική, Αρχιτεκτονική, Φωτογραφία, (μετ. Φ. Κοροβέσης , επιμ . Π. Παπανικολάου), Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.
• Burke , P., (2003) Αυτοψία. Οι χρήσεις των εικόνων ως ιστορικών μαρτυριών . Αθήνα, 2003, Μεταίχμιο (μετάφραση Αντρέας Π. Ανδρέου).
• Woelfflin , H. (1992) Βασικές έννοιες της Ιστορίας της Τέχνης , μτφ. Φ. Κοκαβέσης , επιμ . Μ. Παπανικολάου. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.