ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ, ΤΠΕ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ

Το μάθημα απευθύνεται σε φοιτητές και φοιτήτριες A' και B' Εξαμήνου και άνω. Η κατοχή στοιχειωδών γνώσεων και δεξιοτήτων χειρισμού ευρέως διαδεδομένων υπολογιστικών και δικτυακών τεχνολογιών αποτελεί σημαντική προυπόθεση για την παρακολούθηση του μάθήματος.

Το αντικείμενο και το περιεχόμενο του μαθήματος είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με την αξιοποίηση των ΤΠΕ σε κάθε επίπεδο και διάσταση της διδακτικο-μαθησιακής διαδικασίας. Ειδικότερα χρησιμοποιούνται: Εξειδικευμένο εκπαιδευτικό λογισμικό, Λογισμικό γενικής χρήσης, Υπηρεσίες Ιστού, Υποστήριξη Μαθησιακής διαδικασίας μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Μοοdle/elearning

Η αξιολόγηση είναι κατά κανόνα συνεχής και έχει διαμορφωτικό και συμπερασματικό χαρακτήρα. Για τη διαμορφωτική αξιολόγηση προβλέπεται η αξιοποίηση δοκιμασιών με ερωτήματα πολλαπλής επιλογής και σύντομης απάντησης, καθώς και η επίλυση προβλημάτων τύπου μελέτης περίπτωσης. Η συμπερασματική αξιολόγηση πραγματοποιείται μέσω: 1. Ατομικών ή/και ομαδικών (2 ατόμων) φακέλων εργασιών (portfolio) - ποσοστό 50% της τελικής βαθμολογίας. Ο φάκελος εργασιών (portfolio) περιλαμβάνει όλες τις εργασίες παραγωγής ψηφιακού εκπαιδευτικού υλικού, οι οποίες σχεδιάζονται και δημιουργούνται σε αρχικό επίπεδο στα πλαίσια των εργαστηριακών ενοτήτων του μαθήματος. 2. Ατομικών τελικών γραπτών ή προφορικών εξετάσεων (written exams) - ποσοστό 50% της τελικής βαθμολογίας. Τα θέματα των γραπτών εξετάσεων έχουν καθαρά εφαρμοσμένο χαρακτήρα και στοχεύουν στην αποτίμηση της κατανόησης του θεωρητικού μέρους του μαθήματος. Τα κριτήρια αξιολόγησης ανακοινώνονται σταδιακά μαζί με τα θέματα τόσο των εργαστηριακών, όσο και των θεωρητικών εργασιών και διαφοροποιούνται ανάλογα με τη φύση και το θέμα της εκάστοτε εργασίας.

Timothy J. Newby, Donald Stepich, James Lehman, James D. Russell (2009) Educational Technology for Teaching and Learning (3rd Edition). NY: Prentice Hall

Drenoyianni, Η. and Selwood, I.D. (1998) “Conceptions or Misconceptions?” Primary Teachers’ Perceptions and Use of Computers in the Classroom”. In Education and Information Technologies, Vol.3, No.2, June 1998, pp.87-99. Ντρενογιάννη, Ε. και Πριμεράκης, Γ. (2008) Ψηφιακά σενάρια διδασκαλίας για το Δημοτικό σχολείο: Η διερεύνηση του περιεχομένου τους με έμφαση στα δομικά, μορφολογικά και μεθοδολογικά στοιχεία σχεδιασμού. Στο περιοδικό Θέματα Επιστημών και Τεχνολογίας στην Εκπαίδευση, Τόμος 1, Τεύχος 2. Drenoyianni, H. (2004). Designing and implementing a project-based ICT course in a teacher education setting: rewards and pitfalls. Education and Information Technologies, 9(4), 387-404. Ντρενογιάννη, Ε. (2000) “Αλληλεπιδραστικά Πολυμέσα: Η Περίπτωση των εγκυκλοπαιδικών εκδόσεων και της εκπαιδευτικής τους αξιοποίησης”. Στο Κόμης, Β. (Επιμ.) Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην Εκπαίδευση. Πάτρα: Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών. Ντρενογιάννη, Ε. (2010) Το «νέο σχολείο» και ο ρόλος των ΤΠΕ ως φορέων εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Στο Τζιμογιάννης, Α. (Επιμ.) Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας στην εκπαίδευση. Κόρινθος: Εκδόσεις Νέων Τεχνολογιών. Beauchamp, G. (2011). Interactivity and ICT in the primary school: categories of learner interactions with and without ICT. Technology, Pedagogy and Education, 20(2), 175-190.