Learning Outcomes
The purpose of this course is to prepare students for being able to take over the spiritual counceling of believers, with responsibility, as priest-pastors who serve the mystery of Repentance. In addition, as educators at schools, they will be able to deal with students' problems through the pastoral dialogue.
Course Content (Syllabus)
The course refers to the Mystery of Repentance. The History and the development of the Mystery through years. The conceptual approach to terms like sin, repentance, guilt, repulsion, sensitive consciousness, reconciliation, redemption, upbraid, akriveia-oikonomia). The levels of repentance. The Spiritual Father (special qualifications, establisment, option). The spiritual father and the person who makes a confession
1) Introduction into the contents and scope of the course.
2) The history and development of the sacrament. Bibliographical survey.
3) Semantic approach to terms (sin, confession, guilt, repression, sensitive consious, reconciliation, redemption, penance, akriveia/oikonomia).
4) The spiritual father. On fatherhood, the biological-spiritual father, consecration, selection.
5) Special presuppositions concerning spiritual fatherhood.
6) Consecration and selection of a spiritual father.
7) The spiritual father and the sacrament of confession.
8) The spiritual father and penances.
9) Canons and repentance. Akriveia and economy.
10) The confessant during the sacrament of confession.
11) The pastoral dialogue. Stages and principles.
12) Psychoanalysis and the sacrament of repentance.
13) The spiritual father and dealing with people who have psychological disorders.
Additional bibliography for study
1. Αγαπίου Ιερομονάχου και Νικοδήμου Αγιορείτου, Πηδάλιον...... ήτοι άπαντες οι ιεροί κανόνες..., εκδ.Αστήρ, Αθήναι 1957.
2. Ιωάννου Αγγελοπούλου, Η Μετάνοια κατά την Ορθόδοξον Καθολικήν Εκκλησίαν, Αθήναι 1998.
3. Amato Angelo, Il sacramento della Penitenza nella Theologia Greco-Orthodossa. Studi Storico-Dogmatici (sec.XVI-XX), [Ανάλεκτα Βλατάδων 38], Θεσσαλονίκη 1982
4. Αιμιλιανού Τιμιάδου, Αι αρχαί της μετανοίας, Αθήναι 1967.
5. Αρχιμανδρίτου Γαβριήλ, Οδηγός πνευματικού και εξομολογουμένου, Αθήναι 19853.
6.Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ), Περί προσευχής, (μτφ. Εκ του Ρωσσικού ιερομονάχου Ζαχαρία), Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 1993.
7. Θεοδώρου Γιάγκου, Ισαάκ Μοναχού Νομοκάνονον Πρόχειρον, Θεσσαλονίκη 2001.
8. Αλεξάνδρου Σμέμαν, Πώς πρέπει να εξομολογούμε και πώς πρέπει να εξομολογούμεθα, Κατερίνη 1986.
9. Χριστοφόρου Σταυρόπουλου, Ποιμαντική της Μετανοίας, Αθήναι 1983.
10. Φιλοθέου Φάρου, Ο Διάλογος. Αρχές και Μέθοδοι, Αθήναι 1979.
11. Βενιζέλου Χριστοφορίδη, Η πνευματική πατρότης κατά Συμεών τον Νέον Θεολόγον, (δ.δ.),Θεσσαλονίκη 1977.
12. Ιωάννου Κορναράκη, Μαθήματα Εξομολογητικής, εκδ. Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη χχ.
13. Ιωάννου Κορναράκη, Ψυχολογία και Πνευματική ζωή, Θεσσαλονίκη 1976.
14. Ιωάννου Κορναράκη- Αλέξανδρου Σταυρόπουλου (εκδ), Σχέσεις Ψυχολογίας και πνευματικής ζωής, Πρακτικά Α΄Συμποσίου Ποιμαντικής Ψυχολογίας και Εξομολογητικής, Θεσσαλονίκη 1981.
15. Χριστοδούλου Μουστάκα, Η μετάνοια κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, Αθήνα 1993.