Additional bibliography for study
Ahl F., Sophocles’ Oedipus: Evidence and Self-Conviction, Cornell Univ. Press, Ίθακα 1994.
Alford C. F., The Psychoanalytic Theory of Greek Tragedy, Yale University Press, New Haven και Λονδίνο 2005.
Anzieu D., «Oedipe avant le complexe», Les Temps modernes τχ. 245 (1966), σ. 675-715.
Armstrong Richard, A Compulsion for Antiquity: Freud and the Ancient World, Cornell University Press, Ithaca N.Y. 2006.
Bollack Jean, L’ Oedipe roi de Sophocle : le texte et ses interprétations, Presses Univ. de Lille, Lille 1990.
Bremmer J. N., «Scapegoat rituals in ancient Greece», στο: R. Buxton (επιμ.), Oxford Readings in Greek Religion, OUP, Οξφόρδη 2000, σ. 271-293.
Burian P., «Διασκευές της τραγωδίας για τη θεατρική σκηνή και την κινηματογραφική οθόνη: από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα», στο Οδηγός για την αρχαία Ελληνική τραγωδία: από το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, επιμ. P. E Easterling, μετ. Κ. Βαλάκας και Λ. Ρόζη, Π.Ε.Κ., Ηράκλειο 2007, σ. 343-428.
Caldwell R., «The blindness of Oedipus», International Review of Psychoanalysis τχ. 1 (1974), σ. 207-218.
Chase C., «Oedipal Textuality: Reading Freud’s Reading of Oedipus», Diacritics τχ. 9 (1979), σ. 54-68.
Delcourt M., Oedipe ou la légende du conquérant, Les Belles Lettres, Παρίσι 21981
Devereux G., «The Self-blinding of Oidipous in Sophocles’ Oedipus Tyrannus», JHS τχ. 93 (1973), σ. 36-49.
________, Tragedie et poesie grecques: études ethnopsychanalytiques, Paris, 1975.
Edmunds L, «The Cults and the Legend of Oedipus», Harvard Studies in Classical Philology, τχ. 85 (1981), σ. 221-38.
_________, Oedipus: The Ancient Legend and its Later Analogues, Johns Hopkins University Press, Βαλτιμόρη 1996.
________, Oedipus, Routledge, NY & London 2006
Edmunds L. και A. Dundes (επιμ.), Oedipus: A folklore casebook, Garland, Nέα Yόρκη 1984.
Fischer-Lichte Erika, Theatre, Sacrifice, Ritual: Exploring Forms of Political Theatre, Routledge, London 2005.
________, Ιστορία ευρωπαϊκού δράματος και θεάτρου, μτφ. Γ. Καλλιφατίδης, τμ. 1, Πλέθρον, Αθήνα 2012.
Gentili B. & A. Pretagostini (επιμ), Edipo: Il teatro greco e la cultura Europea, Editioni dell’ Ateneo, Pώμη 1986.
Girard R., Tο εξιλαστήριο θύμα: η βία και το ιερό, μτφ. Kωστής Παπαγιώργης, Eξάντας, Αθήνα 1991.
Goff Barbara, Crossroads in the Black Aegean: Oedipus, Antigone, and Dramas of the African Diaspora, Oxford University Press, Oxford 2007.
Griffith R.D., «Oedipus Pharmakos? Alleged Scapegoating in Sophocles’ Oedipus the King», Phoenix τχ. 47 (1993), σ. 95-114
Hall E., F. Macintosh, A. Rigley, επιμ. Dionysos since 69, ΟUP, Oξφόρδη 2004.
Halter T., Koenig Oedipus von Sophokles zu Cocteau, Στουτγάρδη 1998.
Jones Ernest, Hamlet et Oedipe, Gallimard, Παρίσι 1972
Kilborne B., «Oedipus and the Oedipal», The American Journal of Psychoanalysis, τμ. 63, τχ. 4 (2003), σ. 289-297.
Knox Bernard, Oedipus at Thebes., Yale University Press, New Haven 1957.
Leonard M., Η Αθήνα στο Παρίσι, μτφ. Ελ. Βιδάλη, Πάπυρος, Αθήνα 2008.
Loraux N., «L’ empreinte de Jocaste», L’ écrit du temps τχ. 12 (1986), σ. 35-54
Mueller Martin, Children of Oedipus and other essays on the imitation of Greek tragedy, University of Toronto Press,Toronto, Buffalo 1980
[http://www.stoa.org/hopper/text.jsp?doc=Stoa:text:2003.01.0001:chapter=1].
Ντελέζ Ζιλ και Φελίξ Γκουατταρί, Καπιταλισμός και σχιζοφρένεια: ο αντι-Οιδίπους, μτφ. Κ. Χατζηδήμου και Ιουλιέττα Ράλλη, επιμ. Γ. Κρητικός, Κέδρος, Αθήνα, 1977
Paduano G., Lunga storia di Edipo Re: Freud, Sofocle e il teatro occidentale, Einaudi, Tορίνο 1994.
Πούχνερ Βάλτερ, «Οιδίπους - ο σύγχρονός μας. Θεωρία και θέατρο στον 19ο και 20ό αιώνα», στο: Ευρωπαϊκή θεατρολογία. Ένδεκα μελετήματα, Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, Αθήνα 1984, σ. 275-316.
Pucci P., «The Tragic Pharmakos of the Oedipus Rex», Helios τχ. 17 (1990), σ. 41-49
______, «The endless end of the Oedipus Rex», Ramus τμ. 20, τχ. 1 (1991), σ. 3-15
Roberts D.H., «Sophoclean Endings: Another Story», Arethusa τχ. 21 (1988), σ. 177-96.
Rudnytsky Ch., Freud and Oedipus, Columbia University Press, Nέα Yόρκη, 1987.
Scherer J., Dramaturgies d’ Oedipe. Presses Universitaires de France, Παρίσι, 1987.
Segal C., «Freud, Language and the Unconscious» στο Sophocles’ Tragic World, Harvard University Press, Καίμπριτζ Μασσ., 1998
_________, Oιδίπους τύραννος: τραγικός ηρωισμός και τα όρια της γνώσης, ελλ. μετφ. E. Mακρυγιάννη και I.-Θ.A. Παπαδημητρίου, Ελληνική ανθρωπιστική εταιρεία, Aθήνα 2001 (ειδικά το κεφάλαιο «Πρόσληψη, επιδράσεις και σύγχρονη λογοτεχνική κριτική», 195-237)
Slater Philip, The glory of Hera : Greek mythology and Greek family, Beacon P., Boston 1968.
Turner Victor, From Ritual to Theatre, PAJ, Νέα Υόρκη 1981.
Φρόυντ Σ., Ψυχανάλυση και λογοτεχνία, μτφ. Λ. Αναγνώστου, Επίκουρος, Αθήνα 1994 και ειδικότερα για τον Οιδίποδα, Ερμηνεία των ονείρων, μτφ. Λ. Αναγνώστου, Επίκουρος, Αθήνα1993, σ. 236-241
Vernant J. –P., «Aμφιλογία και αναστροφή: σχετικά με την αινιγματική δομή της τραγωδίας Oιδίπους τύραννος» και «O Oιδίπους χωρίς σύμπλεγμα», Mύθος και Tραγωδία στην αρχαία Eλλάδα, μτφ. Στέλλα Γεωργούδη, Kέδρος, Αθήνα 1974, σ. 137-80.
Vernant J. –P., «Oedipus», στο: Yves Bonnefoy (επιμ.), Greek and Egyptian Mythologies, αγγλ. μτφ. Wendy Doniger, Chicago University Press, Σικάγο, 1991, σ. 198-200.
Walton J. Michael, «The dramatic legacy of myth: Oedipus in opera, radio, television and film» στο: M. Macdonald (επιμ.), The Cambridge Companion to Greek and Roman Theatre, CUP, Καίμπριτζ 2007.
Warren L. J. και Ann M. Lane, «Human action and political action in Oedipus Tyrannos», στο: P. Euben (επιμ.), Greek Tragedy and Political Theory, University of California Press, Καλιφόρνια 1986.
Zeitlin F., «Τhebes: Theatre of Self and Society in Athenian Drama», στο: J. Winkler και F. Zeitlin, Nothing to Do with Dionysos?, PUP, Πρίνστον 1992, σ. 130-167.
ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ Η ΜΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΤΡΑΓΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΟ:
Ελ. Παπάζογλου και Κ. Βαλάκας, «‘Επτά μυθικές αλήθειες’ για την τραγωδία: μικρός ερμηνευτικός οδηγός», σκηνή, τμ. 2 (2011) [http://ejournals.lib.auth.gr/skene/article/view/274].
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ειδική βιβλιογραφία για τις εργασίες θα δοθεί αφού προσδιοριστούν τα θέματά τους.