DESIGN OF NON FORMAL EDUCATION PROGRAMS

1. Παυλή Κορρέ, Μ., & Λευθεριώτου, Π. (2020). Σχεδιασμός Προγραμμάτων Μη Τυπικής Εκπαίδευσης Ενηλίκων, Διά Ζώσης Εκπαίδευσης και Ηλεκτρονικής Μάθησης. Αθήνα: Ύψιλον 2. Ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και διά βίου μάθηση. (Επ.: Αργύρης Κυρίδης). (2014). Αθήνα: Gutenberg.

Bonk, C., & Zhang, K. (2008). Empowering Online Learning. San Francisco: Jossey-Bass. Caffarella, R. (1988). Program Development and Evaluation Resource Book for Trainers.USA: John Wiley & Sons, Inc. Caffarella, R. (1994). Planning Programs for Adult Learners. San Francisco: Jossey-Bass. Γ.Γ.Δ.Β.Μ., (2012). Έκθεση 2012 για τη Διά Βίου Μάθηση στην Ελλάδα. Αθήνα: Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης. http://www.gsae.edu.gr/images/stories/APOLOGISMOS_2013_final.pdf . Γ.Γ.Δ.Β.Μ., (2013). Εθνικό Πρόγραμμα Διά Βίου Μάθησης 2013-2015. Στρατηγικό Πλαίσιο. Αθήνα: Γενική Γραμματεία Δια Βίου Μάθησης. http://www.gsae.edu.gr/images/publications/ ETHNIKO_PROGRAMMA_2013-2015.pdf . Cranton, P. (2000). Planning Instruction for Adult Learners. 2nd ed. Toronto: Wall & Emerson, Inc. Cross, P. (1981). Adults as Learners. San Francisco: Jossey Bass. Dawley, L. (2007). The tools for Successful Online Teaching. USA: Information Science Publishing. Dewey, J. (2007). How we think. Digireads,com Publishing. Eurostat, (2015β). Database. Adult learning. Main indicators on Lifelong learning – LFS data from 1992 onwards. http://ec.europa.eu/eurostat/data/database Gagne, R., & Briggs, L. (1974). Principles of Instructional Design. USA: Holt, Rinehart and Winston. Karalis, T., & Vergidis, D. (2004α). Lifelong education in Greece: recent developments and current trends. International Journal of Lifelong Education, 23(2), 179-189. doi:10.1080 / 0260137042000184200 Karalis, T., & Pavlis-Korres, M. (2010). Life Long learning in Greece: A critical review of policies and institutions. In Caltone, M. (Ed) Handbook Of Livelong Learning Developments. USA: Nova. Κeegan, D. (2001). Οι βασικές αρχές της Ανοικτής και Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης. Αθήνα: Μεταίχμιο. Καραλής, Θ. (2013). Κίνητρα και εμπόδια για τη συμμετοχή ενηλίκων στη διά βίου εκπαίδευση. Αθήνα: ΙΝΕ ΓΣΕΕ και ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ. Διαθέσιμη στο σύνδεσμο http://www.imegsevee.gr/attachments/article/662/MELETH%20INEGSEE-IMEGSEVEE.pdf Κουτούζης, Μ. (επιμ.). Διαρροή από τις δομές διά βίου εκπαίδευσης ενηλίκων. Αθήνα: ΚΑΝΕΠ ΓΣΕΕ Διαθέσιμo στο σύνδεσμο: http://www.kanep-gsee.gr/ekdoseis/-/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%BF%CE%AE-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1/ Καραλή, Θ., & Παπαγεωργίου, Η. (2012). Σχεδιασμός, Υλοποίηση και Αξιολόγηση Προγραμμάτων Εκπαίδευσης Ενηλίκων. Διαθέσιμο στο σύνδεσμο https://www.inegsee.gr/wp-content/uploads/2014/02/ekpaideutiko_yliko.pdf Λευθεριώτου, Π. (2014). Σχεδιασμός προγραμμάτων εκπαίδευσης ενηλίκων στην Ελλάδα: η περίπτωση της Γενικής Γραμματείας Διά Βίου Μάθησης. Διδακτορική Διατριβή. Πάτρα: ΕΑΠ. Maddux, C., Ewing-Taylor, J., & Johnaon, D. L. (2002). Disctance Education. Issues and Concerns. New York: The Haworth Press. Moore, Μ. G., & Anderson, W. G. (Eds.). (2003). Handbook of Distance Education, (pp. 129-146). Mahwah, NJ: Lawrence. Moore, M. (1989). Three types of interaction. The American Journal of Distance Education, 3(2), 1-6. Moore, M., & Tait, A. (2002). Open and Distance Learning. Trends, Policy and Strategy Considerations. Paris: UNESCO. Muilenburg, L. & Berge, Z. (2005). Student Barriers to Online Learning: A factor analytic study. Distance Education, 26(1), 29-48. Ν. 3369/2005. Συστηματοποίηση της δια βίου μάθησης και άλλες διατάξεις. ΦΕΚ 171/Α΄/6.7.2005. Ν. 3879/2010. Ανάπτυξη της Δια Βίου Μάθησης και λοιπές διατάξεις ΦΕΚ 163/Α΄/21-9-2010 Pavlis Korres, M., Karalis, Th., Leftheriotou, P., & Garcia Barriocanal, E. (2009). Integrating Adults’ Characteristics and the Requirements for their Effective Learning in an e-Learning Environment. In Lytras et al. (Eds.), Best Practices for the Knowledge Society, WSKS, (570-584). New York: Springer. Pavlis Korres, M. (2010). Development of a framework for the e-education of educators of special groups aiming to improve their compatibility with their Learners. PhD Thesis. Spain: University of Alcala. Διαθέσιμο http://mariapavliskorres.gr/contents_gr.asp?id=106 Pavlis-Korres, M. (2017).The Positive Effect of Evaluation on Improving E-Learning Courses Addressed to Adults: A Case Study on the Evolution of GSLLLY Courses in Greece over a Decade. Journal of Education and Training Studies. Vol 5, No 1, January http://redfame.com/journal/index.php/jets/article/view/1940 Rogers, A. (2004). The non formal education. Flexible schooling or participatory education?. Hong Kong: CERC. Studies in Comparative Education 15. Reiser, R. A., & J. V. Demsey, J. V. (Eds.). Trends and issues in instructional design and technology (4th Ed.), (pp. 250-258). Boston, MA: Pearson. Available: http://www.publicationshare.com/3 or http://publicationshare.com/pdfs/MOOCs_Reiser_book_by_Bonk_Reeves_Reynolds_Lee_Final_with_citation.pdf Rogers, A. (1999). Επαίδευση Ενηλίκων. Αθήνα: Μεταίχμιο. Διαδικτυακοί τόποι http://ec.europa.eu/eurostat/web/education-and-training http://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/Category:Education_and_training_glossary www.gsae.edu.gr http://www.minedu.gov.gr/ng-nea-genia-2/ananeomeno-evropaiko-thematologio-gia-tin-ekpaidefsi-enilikon http://ec.europa.eu/education/policy/adult-learning_el www.eoppep.gr http://www.cedefop.europa.eu/ https://eaea.org/ http://ec.europa.eu/education/tools/llp_en.htm https://ec.europa.eu/epale/ http://www.uil.unesco.org/ http://www.unesco.org/education/uie/confintea/ http://www.basicskills.eu/ https://ec.europa.eu/education/ http://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/ http://www.oecd.org/skills/piaac/