Ακολούθησε τη σταδιοδρομία του Δικαστικού λειτουργού της Στρατιωτικής
Δικαιοσύνης υπηρετώντας κυρίως σε θέσεις Αντεισαγγελέα και Εισαγγελέα στα
στρατιωτικά δικαστήρια Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Με την ιδιότητά του αυτή
χειρίστηκε μεγάλο αριθμό υποθέσεων με ευρύ και ποικίλο ποινικό περιεχόμενο.
Πολλές από τις θέσεις που υιοθέτησε έτυχαν μεγάλης δημοσιότητας λόγω της
επιστημονικής τους σημασίας αλλά και της κοινωνικής τους αιχμής (ενδεικτικά: το
δικαίωμα του στρατιωτικού να εκφράζεται ελεύθερα μέσω του τύπου, η ποινική
αντιμετώπιση των αντιρρησιών συνείδησης και το πλαίσιο εναλλακτικής θητείας, οι
πράξεις αυτοπροσβολής του στρατιωτικού, αρμοδιότητα στρατιωτικών δικαστηρίων,
η κάμψη της προσωρινής κράτησης με την για πρώτη φορά υιοθέτηση των
περιοριστικών όρων, άμυνα υπέρ κοινωνικών αγαθών, αντικειμενική οριοθέτηση της
απόπειρας, το δικαίωμα σιωπής του κατηγορουμένου, διάκριση ποινικού και
πειθαρχικού αδικήματος, ο ποινικός χαρακτήρας της καθ' υπέρβαση του πιστωτικού
υπολοίπου ανάληψης χρημάτων από ΑΤΜ τράπεζας). Δεκάδες εισαγγελικών
προτάσεών του για σημαντικά ποινικά θέματα έχουν δημοσιευτεί σε νομικά
περιοδικά.
