ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΟΡΓΑΝΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΙΙ

Οι τελικές εξετάσεις περιλαμβάνουν την αξιολόγηση των φοιτητών και των φοιτητριών στη θεωρία και την πράξη. Η αξιολόγηση του επιπέδου των θεωρητικών γνώσεων πραγματοποιείται γραπτά ή προφορικά με ερωτήσεις που περιλαμβάνονται στην ύλη του εξαμήνου. Το πρακτικό μέρος της εξέτασης πραγματοποιείται με την εκτέλεση ασκήσεων σε όλα τα όργανα, που διδάχθηκαν κατά τη διάρκεια του εξαμήνου. Ο βαθμός της πράξης ανταποκρίνεται στον μέσο όρο των επιμέρους βαθμολογιών των οργάνων. Επίσης, στον βαθμό του πρακτικού μέρους συνεκτιμάται και ο τρόπος βοήθειας και μεθοδικής διδασκαλίας των ασκήσεων από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες. Κάθε φοιτητής/τρια βαθμολογείται για το πρακτικό και το θεωρητικό μέρος του μαθήματος χωριστά με άριστα το 10. Η τελική βαθμολογία προκύπτει από τον μέσο όρο της πράξης και της θεωρίας (ΤΒ=Π+Θ/2).

1) Σιάτρας Θ. (2016). Ενόργανη γυμναστική (Μηχανική, Τεχνική, Προασκήσεις, Βοήθεια, Λάθη, Επιστημονικές έρευνες στην ενόργανη γυμναστική). (Κωδικός στο σύστημα ΕΥΔΟΞΟΣ: 59364502). Εκδόσεις University Studio Press (Αναθεωρημένη έκδοση), Θεσσαλονίκη. 2) Μιλτιάδης Πρώιος (2011). Διδακτική της Ενόργανης Γυμναστικής (Κωδικός στο σύστημα ΕΥΔΟΞΟΣ: 12867613) ΤΣΙΑΡΤΣΙΑΝΗΣ ΑΘ. & ΣΙΑ Ο.Ε., Θεσσαλονίκη. 3) Βασίλειος Καϊμακάμης (2003). Ενόργανη γυμναστική Η΄ (Κωδικός στο σύστημα ΕΥΔΟΞΟΣ: 89399). Βασίλειος Καϊμακάμης, Θεσσαλονίκη. 4) Πασχάλης Κυριαλάνης, Ιωάννης Σατρατζέμης (2010). Ενόργανη γυμναστική (Κωδικός στο σύστημα ΕΥΔΟΞΟΣ: 12846166) Εκδότης: Ιωάννης Σατρατζέμης, Αθήνα.

1) Caine D.J., Russell K., Lim L. (2013). Handbook of sports medicine and science Gymnastics. Wiley-Blackwell. Oxford. 2) Jemni M. (2011). The science of gymnastics. Routledge, New York. 3)Prassas S.G. Kwon Y.-H., Sands W.A. (2006). Biomechanical Research in Artistic Gymnastics: A Review. Sports Biomechanics, 5(2): 261-291. 4) Sands B. (2011). Biomechanics for gymnastics. In: M. Jemni (Ed.), The science of gymnastics. Routledge, New York. p. 55. 5) Siatras Th. (2011). Computer-assisted image analysis for measuring body segmental angles during a static strength element on parallel bars: validity and reliability. Sports Biomechanics, 10(2): 135-145. 6) Webb B., Rettig L. (2008). Gymnastic wrist injuries. Current Sports Medicine Reports, 7: 289-295. 7) Siatras Th., Papadopoulos G., Mameletzi D., Gerodimos V., Kellis S. (2003). Static and dynamic acute stretching effect on gymnasts’ speed in vaulting. Pediatric Exercise Science, 15(4): 383-391. 8) Σιάτρας Θ. (2009). Κακώσεις στις επιφύσεις των οστών των αθλητών και αθλητριών της ενόργανης γυμναστικής και επιπτώσεις στην ανάπτυξή τους. Ελληνική Ιατρική, 75(3): 204-214. 9) Σιάτρας Θ. (2010). Επίδραση της ενόργανης γυμναστικής στην οστική πυκνότητα των νεαρών αθλητών. Ελληνική Ιατρική, 76(1): 19-27. 10) Siatras Th. (2011). Computer-assisted image analysis for measuring body segmental angles during a static strength element on parallel bars: validity and reliability. Sports Biomechanics, 10(2): 135-145. 11) Siatras Th., Mameletzi D. (2014). The female athlete triad in gymnastics. Science of Gymnastics Journal, 6(1): 5-22. 12) Siatras Th. (2014). Synergist and antagonist muscles static stretching acute effect during a V-sit position on parallel bars. Science of Gymnastics Journal, 6(3): 49-59.