ΔΡΑΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΙΙ

Καλό είναι ο/η φοιτητής/τρια να έχει παρακολουθήσει το Δραματολογία Ι.

Elearning

• Αξιολόγηση Α. Άσκηση (αυτ)αξιολόγησης Καθώς το μάθημα στηρίζεται στην κατανόηση και ανάλυση των κειμένων και εξετάζεται μέσα από την ανάπτυξη ενός ή περισσοτέρων θεμάτων στην τελική εξέταση, θα υπάρξει στο πλαίσιο του μαθήματος και σε προκαθορισμένη ημερομηνία μία άσκηση (αυτ)αξιολόγησης. Β. Τελική αξιολόγηση Γραπτή εξέταση σε θέμα/τα ανάπτυξης. Gια ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ θα δοθεί, μία εβδομάδα πριν την ημερομηνία της, συγκεκριμένο θέμα που θα ανακοινωθεί στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του μαθήματος και θα πρέπει να προετοιμαστεί από τους εξεταζόμενους. Η απάντηση στο ερώτημα θα είναι μέρος της εξέτασης και θα βαθμολογείται με 35%. Το υπόλοιπο 65% θα αφορά σε άλλο θέμα ανάπτυξης που θα δοθεί στην εξέταση. Η διαδικασία εξέτασης που εφαρμόζεται εφέτος για πρώτη φορά αφορά και τους φοιτητές/τριες παλιότερων ετών, ανεξάρτητα με το αν είχαν γράψει εργασία ή όχι στο παρελθόν για το συγκεκριμένο μάθημα. Οι σχετικές πληροφορίες μοιράζονται στην πρώτη συνάντηση, συζητούνται στο μάθημα και ανεβαίνουν στο site του Τμήματος και στο elearning του μαθήματος.

1. Christopher B. Balme, Εισαγωγή στις θεατρικές σπουδές, µτφ. Ρωμανός Κοκκινάκης – Βίκυ Λιακοπούλου, Πλέθρον, Αθήνα 2012. 2. Harold Bloom, Πως και γιατί διαβάζουμε, εισ. Ουίλλιαμ Σουλτς, μτφ. Κατερίνα Ταβάτζογλου, Παραφερνάλια-Τυπωθήτω, Αθήνα 2004. 3. Phyllis Hartnoll και Peter Found (επιμ.), Λεξικό του θεάτρου, μτφ. Νίκος Χατζόπουλος, Νεφέλη, Αθήνα 2000.

1. Christopher B. Balme, «Κείμενο και παράσταση» στο Εισαγωγή στις Θεατρικές Σπουδές, µτφ. Ρωμανός Κοκκινάκης – Βίκυ Λιακοπούλου, Πλέθρον, Αθήνα 2012, σελ. 147-163. 2. Σάββας Πατσαλίδης, «Ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για τη μελέτη του δράματος», σκηνή, τχ. 4 (2012), σ. 144-165. William Shakespeare, Άμλετ 3. T.S. Eliot, «Άμλετ» (1919), στο Άμλετ & Θρησκεία και Λογοτεχνία, μτφ. Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος, Έρασμος, Αθήνα, 1987, σελ. 7-14. 4. Erich Auerbach, «Ο κουρασμένος πρίγκιπας», στο Μίμησις: η εικόνα της πραγματικότητας στη δυτική λογοτεχνία (1946), μτφ. Λευτέρης Αναγνώστου, Μ.Ι.Ε.Τ, Αθήνα 2005, σελ. 413-442. 5. Γιαν Κοττ, «Ο Άμλετ στα μέσα του αιώνα» (1964), στο Σαίξπηρ ο σύγχρονός μας, μτφ. Αλέξανδρος Κοτζιάς, Ηριδανός, Αθήνα 1970, σελ. 68-83. 6. Harold Bloom, «Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Άμλετ», στο Πως και γιατί διαβάζουμε (2001), εισαγ. Ουίλλιαμ Σουλτς, μτφ. Κατερίνα Ταβάτζογλου, Παραφερνάλια-Τυπωθήτω, Αθήνα 2004, σελ. 249-268. Heiner Müller, Μηχανή Άμλετ 7. Heiner Müller, «Σαίξπηρ μια διαφορά» (1988), στο Δύστηνος Άγγελος, εισ.-επιλ.-μτφ. Ελένη Βαροπούλου, Άγρα, Αθήνα 2001, σελ. 169-172. 8. Ελένη Βαροπούλου, «Από το πολιτικό θέατρο στο θέατρο της πολιτικής» και «Ένας σκηνοθέτης του πολιτικού», στο Το ζωντανό θέατρο: δοκίμιο για τη σύγχρονη σκηνή, Άγρα, Αθήνα 2002, σελ. 227-230 και 245-250. 9. Erika Fischer-Lichte, Ιστορία ευρωπαϊκού δράματος και θεάτρου, τ. 2: Από τον Ρομαντισμό μέχρι Σήμερα, μτφ. Γιώργος Σαγκριώτης, Πλέθρον, Αθήνα 2012, σελ. 271-289. August Strindberg, Δεσποινίς Τζούλια 10. Αύγουστος Στρίντμπεργκ, «Πρόλογος» στο Δεσποινίς Τζούλια, μτφ. Μαργαρίτα Μέλμπεργκ, Νεφέλη, Αθήνα 1987, σελ. 23-44. 11. Per Olov Enquist, «Το οριζόντιο υπολανθάνον κείμενο: το κείμενο του Στρίντμπεργ» στον τόμο Μαργαρίτα Μέλμπεργκ (επιμ.), Ο Στρίντμπεργκ και η σύγχρονη δραματουργία, Εστία, Αθήνα 1997, σελ. 39-44. 12. Ingmar Björksten, «Ερμηνεύοντας τον Στρίντμπεργκ» στον τόμο Μαργαρίτα Μέλμπεργκ (επιμ.), Ο Στρίντμπεργκ και η σύγχρονη δραματουργία, σελ. 145-154. Samuel Beckett, Περιμένοντας τον Γκοντό 13. Μάρτιν Έσσλιν, «Σάμουελ Μπέκετ: Η αναζήτηση του εαυτού», στο Το θέατρο του παραλόγου, μτφ. Μάγια Λυμπεροπούλου, Δωδώνη, Αθήνα-Γιάννινα, 1996, σελ. 109-145. 14. Τζίνα Πολίτη, «Περιμένοντας τον Γκοντό: Η λειτουργία του παραλόγου», στο Τα όρια της γραφής - Δοκίμια για τους Μπέκετ, Τζόυς, Κάφκα, Άγρα, Αθήνα 1999, σελ. 113-120. 15. Michael Worton, «Μια νέα θεώρηση του κόσμου», μτφ. Κορίνα Χαρίτου, Θεατρικά Τετράδια 35 (2000), σελ. 23-28.