ΘΕΩΡΙΕΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ 1: ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΘΕΩΡΙΩΝ

Γενικού Υποβάθρου

Κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στον τρόπο που κάνουμε αρχιτεκτονική και στον τρόπο που καταλαβαίνουμε τον κόσμο. Κατανόηση του τρόπου που αναπτύσσεται η δημιουργική πράξη και των εξαρτήσεών της από το ευρύτερο ιδεολογικό και πολιτισμικό περιβάλλον. Κατανόηση της σχεδιαστικής διαδικασίας και του τρόπου που αυτή διαρθρώνεται ανάλογα με τις θεωρήσεις της αριτεκτονικής. Ανάπτυξη της ικανότητας τους πραγματοποιούν αφαιρέσεις και να καταλήγουν στην ουσία των πραγμάτων. Ανάπτυξη της ικανότητας να εκφράζονται μέσα από την αρχιτεκτονική. Ανάπτυξη της δυνατότητας κριτικής σκέψης και κατανόησης. Ανάπτυξη της ικανότητας να κατανοούν την πολυ-πολιτισμική φύση της σύγχρονης κοινωνίας.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 χρόνων οι τρόποι και οι μέθοδοι αρχιτεκτονικής δημιουργίας πέρασαν μέσα από μία ιδιαίτερη διαδικασία μετάλλαξης και αλλαγής - αποτέλεσμα των νέων μέσων - που θα μπορούσε ίσως να συγκριθεί με τις αντίστοιχες διαδικασίες μετάλλαξης που συντελέστηκαν κατά τη διάρκεια της αναγέννησης – όπου και πάλι ήταν τεχνολογικά επιτεύγματα που έκαναν αυτή τη μετάβαση δυνατή, π.χ. η γενίκευση της χρήσης χαρτιού και μολυβιού, η εφεύρεση της προβολικής γεωμετρίας και της προοπτικής κτλ. Αυτή η μετάλλαξη βέβαια δεν συνέβη μόνο στο σώμα της αρχιτεκτονικής. Αποτελεί το καθρέφτισμα της γενικότερης συνθήκης μέσα στην οποία βρίσκονται οι σημερινές κοινωνίες: Την επικράτηση των δικτύων και την συνεχή συνδεσιμότητα, μία κατάσταση όπου νέα μοντέλα ελέγχου, και επομένως εξουσίας, έχουν εγκαθιδρυθεί. Αυτή τη νέα συνθήκη καλούνται να αποκωδικοποιήσουν οι φοιτητές και μελλοντικοί αρχιτέκτονες έτσι ώστε να μπορέσουν να δώσουν σχήμα σε μία καινούργια υπόσταση της δημιουργικής διαδικασίας. Το μάθημα προσφέρει τα απαραίτητα θεωρητικά εφόδια για την κατανόηση αυτής της κατάστασης, έχοντας ως βασική του αρχή ότι η εξέλιξη της αρχιτεκτονικής σκέψης αποτελεί ένα συνεχές όπου οι ιδέες εξελίσσονται και το νέο προκύπτει μέσα από μεταλλάξεις του παλιού. Επομένως, το κλειδί για την κατανόηση της σημερινής συνθήκης βρίσκεται στην κατανόηση της πορείας της αρχιτεκτονικής διαδικασίας κατά τη διάρκεια της νεωτερικότητας – ξεκινώντας ουσιαστικά από την περίοδο της αναγέννησης και φτάνοντας στο σήμερα – και κυρίως στην κατανόηση των σχέσεων μεταξύ σημείων και περιόδων αυτής της πορείας που φαινομενικά μπορεί να φαντάζουν ασύνδετα. Η προσέγγιση του μαθήματος, παρόλο που θα ακολουθήσει μία χρονολογική σειρά, ξεκινώντας από τον Alberti και φτάνοντας στο σήμερα, δεν είναι ιστορική. Αντίθετα αντιμετωπίζει τα σημεία αυτής της πορείας ως συμβάντα που υπερβαίνουν σε πολλές περιπτώσεις τη χρονική εναλλαγή και δημιουργούν συνδέσεις που αγνοούν τη γραμμικότητα του ιστορικού χρόνου. Απώτερος στόχος του μαθήματος είναι οι φοιτητές να κατανοήσουν τις διάφορες θεωρίες της αρχιτεκτονικής και τις αρχές τους, και, κυρίως, να βρουν σε αυτές στοιχεία που θα τους βοηθήσουν να εξελίξουν τον τρόπο που σχεδιάζουν.

αρχιτεκτονικός σχεδιασμός, δημιουργία, σχεδιαστική διαδικασία, θεωρίες αρχιτεκτονικής

25-09-2018