ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ Ι

Πληροφορίες Μαθήματος
ΤίτλοςΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ Ι / THEATRE OF ANTIQUITY I
ΚωδικόςΡΧ0101
ΣχολήΚαλών Τεχνών
ΤμήμαΘεάτρου
Κύκλος / Επίπεδο1ος / Προπτυχιακό
Περίοδος ΔιδασκαλίαςΧειμερινή/Εαρινή
Υπεύθυνος/ηΕλένη Παπάζογλου
ΚοινόΌχι
ΚατάστασηΕνεργό
Course ID120000498

Πρόγραμμα Σπουδών: ΠΠΣ Τμήματος Θεάτρου (2019-σήμερα)

Εγγεγραμμένοι φοιτητές: 0
ΚατεύθυνσηΤύπος ΠαρακολούθησηςΕξάμηνοΈτοςECTS
ΚΟΡΜΟΣΥποχρεωτικό115

Πληροφορίες Τάξης
ΤίτλοςΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ Ι
Ακαδημαϊκό Έτος2017 – 2018
Περίοδος ΤάξηςΧειμερινή
Διδάσκοντες μέλη ΔΕΠ
Ώρες Εβδομαδιαία3
Class ID
600133249
Τύπος Μαθήματος 2016-2020
  • Υποβάθρου
Τύπος Μαθήματος 2011-2015
Γενικού Υποβάθρου
Τρόπος Παράδοσης
  • Πρόσωπο με πρόσωπο
Ηλεκτρονική Διάθεση Μαθήματος
Γλώσσα Διδασκαλίας
  • Ελληνικά (Διδασκαλία, Εξέταση)
Μαθησιακά Αποτελέσματα
Το αρχαίο δράμα και, ευρύτερα, η ελληνική αρχαιότητα συγκροτούν βασική συνισταμένη της θεατρικής, εκπαιδευτικής και ευρύτερα ιδεολογικής ελληνικής πραγματικότητας. Το εισαγωγικό μέρος του μαθήματος, εστιάζοντας σε ζητήματα πρόσληψης στην Ευρώπη και την Ελλάδα, επιδιώκει να καταρρίψει ή αναθεωρήσει τις αντι-επιστημονικές αρχαιογνωστικές κοινοτοπίες που έχουν καθιερωθεί ως αυτονόητες στην Ελλάδα και να κάνει τους φοιτητές να τις αναστοχαστούν. Στη συνέχεια, χάρη στην εισαγωγή στο αρχαίο δράμα καθεαυτήν, και στην ανάλυση των έργων που σχετίζονται με τον μύθο των Ατρειδών, το μάθημα προσανατολίζει τους φοιτητές μακριά από τις ιδεαλιστικές αναγνώσεις ηρώων κι πράξεων, και προς πιο σύγχρονες, πολιτικές και ιστορικές ερμηνείες.
Γενικές Ικανότητες
  • Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών
  • Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις
  • Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα
  • Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής
  • Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
Περιεχόμενο Μαθήματος
Tο μάθημα χωρίζεται σε τρεις κύκλους. Στον πρώτο, δίνεται μια γενική εισαγωγή στο πλαίσιο της πρόσληψης του αρχαίου δράματος. Στο δεύτερο, η διδασκαλία επικεντρώνεται στα βασικά κοινωνιολογικά, ανθρωπολογικά, πολιτικά και θρησκειολογικά συμφραζόμενα του θεατρικού φαινομένου στην Aθήνα του 5ου αι. H προσέγγιση αυτή επιδιώκει να περιγράψει και να αποσαφηνίσει, κατά το δυνατόν, ζητήματα όπως αυτό της καταγωγής του δράματος, της οργάνωσης των δραματικών αγώνων, της σύνδεσης αλλά και χειραφέτησής τους από τη λατρεία και, τέλος, της ένταξης της θεατρικής εμπειρίας στον δημόσιο βίο της Aθήνας. Στον τρίτο κύκλο, το μάθημα εστιάζεται στις τραγικές εκδοχές του μύθου των Ατρειδών. Διάγραμμα μαθήματος 1. Γενική και στοιχειώδης εισαγωγη (i): Αρχαία Ελλάδα και Νέα Δύση: η πρόσληψη της αρχαιότητας στη Δύση από την Αναγέννηση έως σήμερα. Έννοιες κλειδιά: η έννοια και η θεωρία της “πρόσληψης”· η λειτουργία των “παρεξηγήσεων"· ο ορισμός του “κλασικού”· μετατοπίσεις, ποικιλίες, αντιφάσεις στη διαχρονική “εικόνα” της αρχαιότητας.  Taplin (1992). Easterling (2007), Μιχελάκης (2008), Μαυρομούστακος (1999), Walton (2007). 2. Γενική και στοιχειώδης εισαγωγή (ii): Η πρόσληψη του αρχαίου δράματος στη νεότερη Ελλάδα. Η συζήτηση περί “ελληνικότητας” και η συνάρτησή της με τις παραστάσεις αρχαίου δράματος στην Ελλάδα. Αρχαίο δράμα και ελληνικός (νεο)ρομαντισμός. Αρχαιολογία και εθνική ταυτότητα: ο “τόπος” της Επιδαύρου. «Μυθικές αλήθειες» και «διατηρητέα έργα».  Μαυρομούστακος (2002),(2007) & (2009), Παπάζογλου (2008α), Πατρικίου (2005). 3. Εισαγωγή στο αρχαίο δράμα: (α) το θέμα της καταγωγής· (β) τελετουργικό ή μη-τελετουργικό θέατρο: μια παλιά διαμάχη επανακάμπτει· (γ) δραματικά είδη και βασική ορολογία.  Blume (1993), Moretti (2004), Σόμερσταϊν (2008), Sourvinou-Inwood (2008) 4. Το ιστορικό πλαίσιο του αρχαίου δράματος: συνοπτική ιστορική επισκόπηση: η γένεση της πόλεως· η αθηναϊκή πόλις κατά τον 5ο αι.: από τους τυράννους, στις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη και έως το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου. Η καθιέρωση των Μεγάλων Διονυσίων και η “εφεύρεση” του Θέσπη. Θέατρο και δημοκρατία: τα πολιτικά συστατικά των Μεγάλων Διονυσίων, η “ιστορική στιγμή της τραγωδίας” (Vernant)· η πολιτική διάσταση του αρχαίου δράματος.  Goldhill (1990), Μέιερ (1998), Παπάζογλου (2008β), Vernant & Naquet (1991). 5. Χώρος, σκηνικός εξοπλισμός, σκευή: η εξέλιξη του θεατρικού χώρου από τις αρχές του 5ου αι. έως και τα ρωμαϊκά χρόνια. Αρχιτεκτονικός, σκηνικός και δραματικός χώρος στο θέατρο του 5ου αι.: κοίλον, ορχήστρα, σκηνή· το ορόσημο της Ορέστειας: η εμφάνιση της σκηνής· χρήσεις του χώρου στην τραγωδία και την κωμωδία. Κοστούμια, μάσκες, σκηνικά αντικείμενα, μηχανές. Υποκριτές και υποκριτική.  Blume (1993), Easterling P.E. & E. Hall (επιμ) (2002), Easterling (2007), Moretti (2004). 6. Αισχύλος, Αγαμέμνων 7. Αισχύλος, Χοηφόρες 8. Αισχύλος, Ευμενίδες 9. Σοφοκλής, Ηλέκτρα 10. Ευριπίδης, Ηλέκτρα 11. Ευριπίδης, Ορέστης 12. Ευριπίδης, Ιφιγένεια εν Αυλίδι
Τύποι Εκπαιδευτικού Υλικού
  • Διαφάνειες
  • Βιβλίο
  • φυλλάδια
Χρήση Τεχνολογιών Πληροφορίας και Επικοινωνιών
Χρήση Τ.Π.Ε.
  • Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία
Περιγραφή
PPT, προβολη βίντεο
Οργάνωση Μαθήματος
ΔραστηριότητεςΦόρτος ΕργασίαςECTSΑτομικάΟμαδικάErasmus
Διαλέξεις652,6
Μελέτη και ανάλυση βιβλίων και άρθρων301,2
Εξετάσεις301,2
Σύνολο1255
Αξιολόγηση Φοιτητών
Περιγραφή
Η ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΓΡΑΠΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ.
Μέθοδοι Αξιολόγησης Φοιτητών
  • Γραπτή Εξέταση με Ερωτήσεις Εκτεταμένης Απάντησης (Συμπερασματική)
Βιβλιογραφία
Βιβλιογραφία μαθήματος (Εύδοξος)
1. Jean-Charles Moretti, Θέατρο και κοινωνία στην αρχαία Ελλάδα, επιμ. Κ. Μπούρας, μτφ. Ελ. Δημητρακοπούλου, Εκδόσεις Πατάκη, Αθήνα 2004 2. Horst-Dieter Blume, Εισαγωγή Στο Αρχαίο Θέατρο, μτφ. Μ. Ιατρού, ΜΙΕΤ, Αθήνα 1989. 3. S. Goldhill, Έρωτας και τραγωδία: πώς ο αρχαίος κόσμος διαμορφώνει τη ζωή μας, μτφ. Κ. Τριανταφυλλοπούλου, Πατάκης, Αθήνα, 2006
Επιπρόσθετη βιβλιογραφία για μελέτη
Για τη σχέση της αρχαιότητας με τη Δύση Bolgar R. R. (επιμ.) (1971), Classical Influences on European Culture 500-1500, Καίμπριτζ: CUP. ________________ (1976), Classical Influences on European Culture 1500-1700, Καίμπριτζ: CUP. ________________ (1979), Classical Influences on European Culture 1650-1870, Καίμπριτζ: CUP. Γιακωβάκη Νάσια (2006), Ευρώπη μέσω Ελλάδας: μια καμπή στην ευρωπαϊκή αυτοσυνείδηση (17ος-18ος αι.), Αθήνα: Εστία. Goldhill S. (2006), Έρωτας και τραγωδία: Πώς ο αρχαίος κόσμος διαμορφώνει τη ζωή μας, μτφ. Κ. Τριανταφυλλοπούλου, Αθήνα: Πατάκης, Settis Salvatore (2006), Το μέλλον του “κλασικού”, μτφ. Α. Γιακουμακάτος, Αθήνα: Νεφέλη. Taplin Oliver (1992), Ελληνικόν πυρ, Αθήνα: Καστανιώτης Pol-Droit R. (επιμ.) (1992), Οι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και εμείς: η επικαιρότητα του αρχαίου κόσμου, Αθήνα: Εκδ. Αλεξάνδρεια Κυρτάτας, Δ. (2002), Κατακτώντας την αρχαιότητα, Αθήνα: Πόλις Για την πρόσληψη του αρχαίου δράματος στη Δύση Easterling P. (επιμ.) (2007), Οδηγός για την αρχαία ελληνική τραγωδία του Παν/μίου του Καίμπριτζ, μτφ. Κ. Βαλάκας & Λ. Ρόζη, Ηράκλειο: ΠΕΚ (βλ. τα κείμενα στο Μέρος Γ’: “Πρόσληψη”, σσ. 317-483). Flashar Η. (1991), Inszenierung der Antike: Das griechische Drama auf der Bühne der Neuzeit 1585-1990, Μόναχο: C.H.Beck. Hall E., F. Macintosh & A. Wrigley (επιμ.) (2004), Dionysus since 69: Greek Tragedy at the Dawn of the Millenium, Οξφόρδη: ΟUP Macdonald M. (1993), Αρχαίος ήλιος, νέο φως: το αρχαίο ελληνικό δράμα στη σύγχρονη σκηνή, μτφ. Παύλος Μάτεσις, Αθήνα: Εστία. Macintosh Fiona (2007) , «Η τραγωδία επί σκηνής: θεατρικές παραστάσεις τον δέκατο ένατο και τον εικοστό αιώνα», στο: P. E. Easterling (επιμ.), Οδηγός για την αρχαία Ελληνική τραγωδία: από το Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, μτφ. Κ. Βαλάκας και Λ. Ρόζη, Hράκλειο: Π.Ε.Κ., Ηράκλειο, σ. 429-482. Μαυρομούστακος Πλ. (επιμ.) (1999), Παραστάσεις αρχαίου ελληνικού δράματος στην Ευρώπη κατά τους νεότερους χρόνους, Αθήνα: Καστανιώτης. Μερκούρης Σ. (επιμ.) (1993), Το αρχαίοελληνικό θέατρο: η επίδρασή του στην Ευρώπη, Θεσσαλονίκη: ΚΑΠΟΝ. Μιχελάκης Π. (2008), “Η θεατρική πρόσληψη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας”, στο: Mαρκαντωνάτος Α. & Χ. Τσαγγάλης (επιμ.), Αρχαία ελληνική τραγωδία: θεωρία και πράξη, Αθήνα: Gutenberg, σσ. 609-635. Mueller M. (1980), Children of Oedipus and Other Essays on the Imitation of Greek Tragedy 1550-1800, Τορόντο, Μπάφαλο & Ν.Υ.: University of Toronto Press. [Το βιβλίο υπάρχει ολόκληρο, και μάλιστα αναθεωρημένο και εμπλουτισμένο με νέα κεφάλαια, με ελεύθερη πρόσβαση στο http://www.stoa.org/hopper/text.jsp?doc=Stoa:text:2003.01.0001:chapter=1] Patsalidis S. & E. Sakellaridou (επιμ.), (1999), (Dis)Placing Classical Greek Theatre, Θεσσαλονίκη: University Studio Press Σταθουλοπούλου Κ., “Ρωσία 1890-1910: Η ρωσική καινοτομία συναντά το αρχαίο δράμα”, στο: Συλλ. τόμος (2005), Ευαγγελικά (1901)–Ορεστειακά (1903), Νεωτερικές πιέσεις και κοινωνικές αντιστάσεις, Πρακτικά συμποσίου (Αθήνα, 31 Οκτ. - 1 Νοεμ. 2003), Αθήνα: Εταιρεία σπουδών νεοελληνικού πολιτισμού και γενικής παιδείας, 87-92. [Στο ίδιο, βλ. ακόμη: Τ. Τσαμούρη, “Αγγλία, Γερμανία”, ο.π., 93-107 και Ν. Φώσκολου, “Γαλλία, Ιταλία”, ο.π., 109-127] Walton J. M. (2007), Το αρχαίο ελληνικό θέατρο επί σκηνής, μτφ. Κ. Αρβανίτη & Β. Μαντέλη, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα (ιδ. Mέρος Ε’, “Αναβίωση”, σσ. 381-511). Wiles, D. (2009), Το αρχαίο ελληνικό δράμα ως παράσταση: μια εισαγωγή, μτφ. Ελ. Οικονόμου, θεώρ. μτφ. Κ. Σκλαβενίτη, Αθήνα: ΜΙΕΤ (κεφ. “Η πρόσληψη”, 311-360). Για την πρόσληψη της αρχαιότητας και του αρχαίου δράματος στη νεότερη Ελλάδα Καγιαλής Τ. (2007), Η επιθυμία για το μοντέρνο: δεσμεύσεις και αξιώσεις της λογοτεχνικής διανόησης στην Ελλάδα του 1930, Αθήνα: Βιβλιόραμα (ιδ. Μέρος τρίτο: “Ελληνικότητα και μοντερνισμός”) Ματθιόπουλος Ευγένιος Δ. (2005), Η τέχνη πτεροφυεί εν οδύνη: η πρόσληψη του νεορομαντισμού στο πεδίο της ιδεολογίας, της θεωρίας της τέχνης και της τεχνοκριτικής στην Ελλάδα, Αθήνα: εκδ. Ποταμός (ιδ. το κεφ. “Οι ελληνοκεντρικοί”, σσ. 441-460).Μαυρομούστακος Πλ. (2001), “Παραστάσεις αρχαίου ελληνικού δράματος και ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου”, στο: Δάφνη: τιμητικός τόμος στον Σ. Α. Ευαγγελάτο, Αθήνα: ERGO. _____________ (2002), “Χρήσεις του αρχαίου ελληνικού δράματος στη νεώτερη Ελλάδα”, στο: Συλλ. τόμος, Οι χρήσεις της αρχαιότητας από τον νέο ελληνισμό (βλ. παρακάτω), σσ. 27-40 _____________, (2007) “Αυτό το τσιγάρο που δεν λέει να σβήσει”, Σύγχρονα θέματα 97 (2007) _____________, (2008), “Περί διατηρητέων, αυθαιρέτων και άλλων κατασκευών. Ένας μικρός οδηγός του ορθού λόγου και των συνεπιεών του”, Σύγχρονα θέματα, 102 (2008), 5-10 ___________, (2009), «Οι πειραγμένοι θεατές, το λαϊκό και το ήρεμο κοινό», Ελευθεροτυπία Παπάζογλου Ελ. (2011), “(Κατα)χρήσεις της θεωρίας: με αφορμή μια ξένη Ηλέκτρα”, Σκηνή 2 (2011) _____________ & K. Βαλάκας, “Επτά μυθικές αλήθειες για την τραγωδία: μικρός βιβλιογραφικός οδηγός”, Σκηνή 2 (2011) _____________, (2014), Το πρόσωπο του πένθους: η Ηλέκτρα του Σοφοκλή ανάμεσα στο κείμενο και την παράσταση, Αθήνα: Πόλις. Papazoglou Eleni, «Between Texts and Contexts: Moderns Against Ancients in the Reception of Ancient Tragedy in Greece (1900-1933)», στο: Dimitris Tziovas (επιμ.), Re-imagining the Past: Antiquity and Modern Greek Culture, Oxford University Press, Oxford 2014, σ. 209–228.Σιδέρης Γ. (1976), Το αρχαίο θέατρο στη νέα ελληνική σκηνή, 1817-1972, Αθήνα: Ίκαρος. Συλλ. τόμος (2005), Ευαγγελικά (1901)–Ορεστειακά (1903), Νεωτερικές πιέσεις και κοινωνικές αντιστάσεις, Πρακτικά συμποσίου (Αθήνα, 31 Οκτ. - 1 Νοεμ. 2003), Αθήνα: Εταιρεία σπουδών νεοελληνικού πολιτισμού και γενικής παιδείας, σσ. 155-185 (ιδ. τα άρθρα: Ν. Σουζιούλη, “Από τον Αισχύλο στον Σωτηριάδη: η περιπέτεια μιας μεταφραστικής παραθλασης”· Έλ. Πατρικίου, “Το γλωσσικό ζήτημα ως πρόσχημα της ερμηνευτικής απορίας: Το παράδειγμα της σκηνικής αναβίωσης της τραγωδίας”, 155-185· Δ. Σπάθης, “Ο σκηνοθέτης και η παράσταση της Ορέστειας στο Βασιλικό Θέατρο”, 229-266) Συλλ. τόμος (2002), Οι χρήσεις της αρχαιότητας από τον νέο ελληνισμό, Πρακτικά συμποσίου (Αθήνα, 14 & 15 Απριλίου 2000), Αθήνα: Εταιρεία σπουδών νεοελληνικού πολιτισμού και γενικής παιδείας. Συλλ. τόμος (2003), Ευρώπη και νέος ελληνισμός, Πρακτικά συμποσίου (Αθήνα, 9-10 Νεομ. 2001), Αθήνα: Εταιρεία σπουδών νεοελληνικού πολιτισμού και γενικής παιδείας Εισαγωγή στο αρχαίο θέατρο (ενότητες 3, 4, 5) Baldry H.C. (1981), Tο τραγικό θέατρο στην αρχαία Eλλάδα, μτφ. Γ. Xριστοδούλου, Λ. Xατζηκώστα, Aθήνα: Kαρδαμίτσας. Blume Η.-D. (1993), Εισαγωγή στο αρχαίο θέατρο, μτφ. Μ. Ιατρού, Αθήνα: ΜΙΕΤ. Csapo E. & W. J. Slater (1994), The Context of Ancient Drama, Ann Arbor: The University of Michigan Press. Csapo, E. & Miller, M.C. (επιμ.) (2007), The Origins of Theatre in Ancient Greece and Beyond: From Ritual to Drama, Καίμπριτζ: CUP. Easterling P. E. (επιμ.) (2007), Οδηγός για την αρχαία ελληνική τραγωδία του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ, μτφ.-επιμ. Κ. Βαλάκας & Λ. Ρόζη, Ηράκλειο: ΠΕΚ (ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ τα κεφάλαια του πρώτου και δεύτερου μέρους). Easterling P.E. & E. Hall (επιμ) (2002), Greek and Roman Actors: Aspects of an Ancient Profession, Καίμπριτζ: CUP. Green R. & E. Handely (1996), Εικόνες από το αρχαίο ελληνικό θέατρο, μτφ. Μ. Μάντζιου, Ηράκλειο: ΠΕΚ. Goldhill S. (1992), “The Great Dionysia and Civic Ideology”, στο Nothing to Do with Dionysos?, επιμ. F. Zeitlin & J. J. Winkler, Πρίνστον: PUP, 97-129. [σσ. στο BLACKBOARD υπάρχει μια πρόχειρη αλλά επαρκής μετάφραση αυτού του άρθρου] Goldhill S. (2006), Έρωτας και τραγωδία: Πώς ο αρχαίος κόσμος διαμορφώνει τη ζωή μας, μτφ. Κ. Τριανταφυλλοπούλου, Αθήνα: Πατάκης (βλ. τα κεφάλαια: “Η αθηναϊκή δημοκρατία: Ο χάρτης αλλάζει” και “Ο καλός πολίτης”). Gregory J. επιμ. (2005), A Companion to Greek Tragedy, Λονδίνο: Blackwell (ιδ. τα κεφάλαια στο Μέρος Ι: “Contexts”, σσ. 1-118, και Μέρος ΙΙ: “Elements”, σσ. 119-212. Κυρίως: J. Davidson, “Theatrical Production”, σσ. 194-212) Hugoniot C. , F. Hurlet, και S. Milanezi (επιμ.), Le statut de l‘acteur dans l’Antiquité grecque et romaine, Tours: Presses universitaires François-Rabelais Mαρκαντωνάτος Α. & Χ. Τσαγγάλης (επιμ.) (2008), Αρχαία ελληνική τραγωδία: θεωρία και πράξη, Αθήνα: Gutenberg (ιδ. τα κεφάλαια: Ch. Sourvinou-Inwood, “Αθηναϊκή θρησκεία και αρχαία ελληνική τραγωδία”, σσ. 117-148· I. Lada-Richards, “Η ανταπόκριση των θεατών στην αττική τραγωδία των κλασικών χρόνων: συναίσθημα και στοχασμός, ποικλία και ομοιογένεια”, σσ. 451-566) Μέιερ Κριστιαν (1998), Η πολιτική τέχνη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, Αθήνα: ΜΙΕΤ. Moretti J.-C. (2004), Θέατρο και κοινωνία στην αρχαία Ελλάδα, μτφ. Ε. Δημητρακοπούλου & Κ. Μπούρας, Αθήνα: Πατάκης. Παπάζογλου Eλ. (1999), “Aρχαίο ελληνικό δράμα”, λήμμα στο Eκπαιδευτική Eλληνική Eγκυκλοπαίδεια, τ. 28: Θέατρο, Kινηματογράφος, Mουσική, Xορος, Eκδοτική Aθηνών, 33-40. ________________ (2008β), “Αθηναϊκή δημοκρατία και θέατρο”, διάλεξη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του ΕΚΕΒΙ στην Έκθεση Βιβλίου του Πεκίνου Σόμερσταϊν Άλαν (2008), Αρχαίο ελληνικό δράμα και δραματουργοί, μτφ. Α. Χρήστου & Ι. Παπαδοπούλου, Αθήνα: Μεταίχμιο (ιδ. Κεφ. 1: “Η ιστορία των δραματικών ειδών” Taplin Oliver (1988), H αρχαία ελληνική τραγωδία σε σκηνική παρουσίαση, μετφ. B. Δ. Aσημομύτης, Aθήνα: Παπαδήμας (ιδ. το κεφάλαιο: “Eίσοδοι και Eξοδοι”) Vernant J. P. και P. Vidal–Naquet (1991), Mύθος και τραγωδία στην αρχαία Eλλάδα, τομός 1, μτφ. Στ. Γεωργούδη και τόμος 2, μετφ. A. Tάττη, Aθήνα: Zαχαρόπουλος (ειδικά το κεφάλαιο στον πρώτο τόμο: “H ιστορική στιγμή της τραγωδίας”). Vernant J. P. (2003), Ανάμεσα στον Μύθο και την Πολιτική, μτφ. Μ. Γιόση, Αθήνα: Σμίλη (ιδ. “Ένα θέατρο της πόλεως”, σσ. 469-484, “Οιδίπους, ο σύγχρονός μας;”, σσ. 485-518, “Πόσο επίκαιρη είναι η τραγωδία;”, σσ. 535-540 ) Walton J. M. (2007), Το αρχαίο ελληνικό θέατρο επί σκηνής, μτφ. Κ. Αρβανίτη & Β. Μαντέλη, Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα Wiles, D. (2009), Το αρχαίο ελληνικο δράμα ως παράσταση: μια εισαγωγή, μτφ. Ελ. Οικονόμου, θεώρ. μτφ. Κ. σκλαβενίτη, Αθήνα: ΜΙΕΤ Χουρμουζιάδης Ν. (1988), “Ένας αθηναίος θεατής στα εν άστει Διονύσια”, στο: Γ. Χουρμουζιάδης (επιμ.), “Μια μέρα…”: δεκαπέντε ιστορίες καθημερινότητας από τα αρχαία χρόνια ως την εποχή μας, Αθήνα: Εταιρεία σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας, σσ. 3-36 _______________. (1998), Περι χορού: ο ρόλος του ομαδικού στοιχείου στο αρχαίο δράμα, Αθήνα: Καστανιώτης. _______________ (2003), Όροι και μετασχηματισμοί στην αρχαία ελληνική τραγωδία, Αθήνα: Στιγμή. Zeitlin F. & J. Winkler (επιμ) (1990), Nothing to Do with Dionysus?, Πρίνστον: Princeton University Press (ιδ. Longo Oddone, “The Theater of the Polis”, και Ober Josiah & B. Strauss, “Drama, Political Rhetoric and the Discourse of Athenian Democracy”). ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟ ΕΞΕΤΑΣΗ ΕΡΓΑ Αισχύλος, ΟΡΕΣΤΕΙΑ Bασικό βιβλίο: Goldhill S. (2008), Αισχύλου Ορέστεια, μτφ. Αργ. Παπασυριόπουλος, Αθήνα: Καρδαμίτσας Baldry H.C. (1981), Tο τραγικό θέατρο στην αρχαία Eλλάδα, μτφ. Γ. Xριστοδούλου, Λ. Xατζηκώστα, Aθήνα: Kαρδαμίτσας [παλιό και στοιχειώδες…] Brunel P. (1992), O μύθος της Ηλέκτρας, Αθήνα: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών [καλή επισκόπηση των μυθολογικών εκδοχών του μύθου των Ατρειδών] Lesky A. (1987), Η τραγική ποίηση των αρχαίων Ελλήνων, τόμος Α, μτφ. Ν. Χουρμουζιάδης, Αθήνα: ΜΙΕΤ [Για την ιδέα της συνεργίας: “Μοίρα και ενοχή”, 258-279] Μέιερ Κρίστιαν (1998), Η πολιτική τέχνη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, Αθήνα: ΜΙΕΤ [κεφ. “Ορέστεια”] Vernant J. P. και P. Vidal–Naquet (1991), Mύθος και τραγωδία στην αρχαία Eλλάδα, τόμος 1, μτφ. Στ. Γεωργούδη, Αθήνα: Ζαχαρόπουλος [“Κυνήγι και θυσία στην Ορέστεια του Αισχύλου”, 155-182] Σοφοκλής, ΗΛΕΚΤΡΑ Βλ. τη σύνοψη της βιβλιογραφίας στο: Ελένη Παπάζογλου (2011), «(Κατα)χρήσεις της θεωρίας: με αφορμή μια ‘ξένη’ Ηλέκτρα», Σκηνή, τχ. 2 , σ. 1–23. [Πιο αναλυτική παρουσίαση στο δεύτερο κεφάλαιο («Ποιο πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα: μια περίφημη φιλολογική έριδα»), στο: Ελένη Παπάζογλου (2014), Το πρόσωπο του πένθους, Αθήνα: Πόλις]. Ευριπίδης, ΗΛΕΚΤΡΑ Arnott, W. G. 1973. ‘Euripides and the Unexpected’. Greece and Rome 20 (01): 49–64. Arnott, W. G. 1981. ‘Double the Vision: A Reading of Euripides ’ Εlectra’. Greece and Rome 28 (02): 179–92. Davies, M. 2009. ‘Euripides ’ Electra: The Recognition Scene Again’. The Classical Quarterly 48 (02): 389–403. Falkner, T. M. 1983. ‘Coming of Age in Argos: Physis and Paideia in Euripides ’ Orestes’. Classical Journal 78 (4): 289–300. Gellie, G. 1981. ‘Tragedy and Euripides ’ Electra’. Bulletin of the Institute of Classical Studies 28 (1): 1–12. Hamilton, Richard. 1987. ‘Cries Within and the Tragic Skene’. American Journal of Philology 108 (4): 585–99. King, K. C. 1980. ‘The Force of Tradition: The Achilles Ode in Euripides ’ Electra’. Transactions of the American Philological Association 110: 195–212. Lloyd, M. 1986. ‘Realism and Character in Euripides ’' Electra'.’ Phoenix 40 (1): 1–19. Morwood, J. H. W. 1981. ‘The Pattern of the Euripides Electra’. American Journal of Philology 102 (4): 362–70. Mossman, J. 2001. ‘Women’s speech in Greek tragedy: the case of Electra and Clytemnestra in Euripides’ Electra’. Classical Quarterly, n.s. 51 (02): 374–84. Synodinou, Katherina. 1988. ‘Electra in the Orestes of Euripides. A Case of Contradictions’. Mètis. Anthropologie des mondes grecs anciens 3 (1): 305–20. Zeitlin, Froma. 1970. ‘The Argive Festival of Hera and Euripides ’ Electra’. Transactions of the American Philological Association 101: 645–69. Ευριπίδης, ΟΡΕΣΤΗΣ Arnott G., «Euripides and the unexpected», Greece and Rome 20. 1 (1973), σ. 49-64 Euben P. J. , «Political corruption in Euripides’ Orestes», στο: J. Peter Euben (επιμ.), Greek Tragedy and Political Theory, University of California Press, Μπέρκλεϋ 1986, σσ. 222-251 Hall Ε. Μ., «Political and cosmic turbulence in Euripides’ Orestes», στο: A. H. Sommerstein κ.ά. (επιμ), Tragedy, Comedy and the Polis, Bari, 1993, σ. 263–85. Porter J. R., Studies in Euripides’ Orestes, Brill, Leiden 1994 Wolff Ch., «Orestes», στο: Er. Segal (επιμ.), Oxford Readings in Greek Tragedy, Οξφόρδη, 1983
Τελευταία Επικαιροποίηση
26-04-2017