ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ 6

Ειδικού Υποβάθρου / Κορμού

Το μάθημα προσφέρεται και σε φοιτητές προγραμμάτων ανταλλαγής.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές-τριες θα είναι σε θέση να: 1. προσεγγίζουν προηγμένους εικαστικούς πειραματισμούς 2. αναζητούν, αναλύουν και συνθέτουν δεδομένα και πληροφορίες με τη χρήση απαραίτητων πηγών και τεχνολογίας 3. εργάζονται αυτόνομα αλλά και σε ομάδες 4. καταρτίζουν και υλοποιούν ένα σχέδιο δράσης σχετικό ή όχι με το άμεσο γνωστικό αντικείμενό τους. 5. εφαρμόζουν πρακτικά τα πορίσματα της θεωρητικής ανάπτυξης και κριτικής εποπτείας της εξατομικευμένης εικαστικής τους έρευνας 6. επιδεικνύουν ικανότητα εφαρμογής της γνώσης σε διάφορες πρακτικές καταστάσεις 7. αξιολογούν τις αρχές που μπορούν να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα στην προσωπική παραγωγή

Πρίσματα. Στη διάρκεια του μαθήματος οι φοιτητές-τριες ασχολούνται με δύο κύριες δραστηριότητες: Α. Με μια σειρά από έργα παραγμένα στο στούντιο που έχουν στόχο να προκαλέσουν αφενός την κριτική φαντασία και τις αισθήσεις και αφετέρου να διευρύνουν τις επίσημα αποδεκτές ορθοδοξίες. Β. Με την εισαγωγή στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης μέσω επιλεγμένων αναγνώσεων, διαλέξεων, προσεκτικής ανάλυσης και καταγραφής της πρότασής τους όπως και αυτής άλλων καλλιτεχνών με τους οποίους τους συνδέει συνάφεια και αναλογικότητα. Γενικά. Οι φοιτητές/τριες μαθαίνουν να προσεγγίζουν προηγμένους εικαστικούς πειραματισμούς. Ασκούνται σε συνδυαστικές τεχνικές και εκφραστικά μέσα. Επιλέγουν το είδος η το πεδίο της καλλιτεχνικής τους δημιουργίας. Αναζητούν λύσεις στην ανάπτυξη του εικαστικού τους έργου. Προσεγγίζουν με αναλυτική διάθεση το παραγόμενο εικαστικό τους έργο, υποστηρίζουν με γραπτό δοκίμιο η σημειώσεις την θεωρητική τεκμηρίωσή του με τη συνδρομή των διδασκόντων το αντικείμενο της Θεωρητικής Υποστήριξης του Καλλιτεχνικού Έργου .Οι δραστηριότητες τεκμηρίωσης του μαθήματος συνδέονται με την διενέργεια σχεδίων δράσης (projects) επί του πεδίου. Αυτά ανατίθενται εγκαίρως στους φοιτητές-τριες και στη διάρκεια τους αυτοί εξετάζουν τους «τόπους» της καλλιτεχνικής πρακτικής στον σύγχρονο πολιτισμό αλλά και τη ρητορική των εικόνων. Έμφαση δίνεται στις εικαστικές τέχνες χωρίς να αποκλείονται οι άλλες τέχνες (κινηματογράφος, θέατρο, μουσική, χορός). Εξετάζονται ακόμη με τη συνέργεια των διδασκόντων της επιστημονικής υποστήριξης του καλλιτεχνικού έργου, ειδικά θέματα όπως είναι η αξία χρήσης, η λατρευτική αξία και η εκθετική αξία στα έργα τέχνης, η διαμόρφωση του υποκειμενικού και του συλλογικού γούστου, η σχέση μεταξύ ατομικής παραγωγής και θεσμικών πρακτικών, ο ρόλος της ατομικής πρόθεσης στην κατασκευή του νοήματος του έργου τέχνης, η επίδραση, η αντίθεση και η συνάφεια με τις πηγές «έμπνευσης» (υψηλή / χαμηλή, αφελής, πρωτόγονη, εξωτερική), η σχέση μεταξύ της αλήθειας και της αυθεντικότητας και οι ετερόνομες χρήσεις της τέχνης (π.χ. υπερβατικότητα, διακόσμηση, ακτιβισμός). Ακόμη εξετάζονται η λειτουργία και η διατήρηση η μη των κατηγορικών διακρίσεων που συγκροτούν τα έργα τέχνης σε άλλα πεδία (εκπαίδευση, θεραπεία, παιχνίδι). Τέλος αναλύονται οι αυστηρά τεχνικές, αφανείς συνήθως, ενδοσυστημικές πτυχές του ιδιοδεκτικού μέσου της ζωγραφικής.

προσωική πλαστική αναζήτηση

08-11-2020